pişmanlık demek böyle, kalbimde büyük vurgun
ben cismim ötesine, kalbim ruhuma kırgın
nârın uyarmasıyla nur kapısı açıldı
suçlarım teker teker gün yüzüne saçıldı
var mı böyle pişmanlık gözleri aralayan
var mı böyle tövbekâr hatalar sıralayan
aynalarım utandı gördükçe bedenimi
aklım başıma geldi gördükçe gidenimi
günâhkâr bedenimiz insanlık müsveddesi
damarımda akan kan kaderimin caddesi
Allah'a döner ruhum bu azaptan korktukça
nâr nura dönüşüyor ol hitaptan korktukça
İbrahim'in misali ateş içinde dondum
yana yakıla her gün özürlerimi sundum
haram ile helâli birbirinden ayırdım
doksan dokuz esmayı kem sözlerden kayırdım
her zaman af diledim, gece solmaya gittim
ellerimde tespihle say ki olmaya gittim
yolumdan dönmem artık tevhid için çok koştum
kurtuluş nasip olsun, dua ederken coştum
şefaat ister artık benim durulmuş hâlim
gözyaşlarım kurudu, işte budur ahvâlim
Müjgân Akyüz Dündar
