Mevsimlik iþçisiyim yüreðimde ansýzýn zuhur eden mutluluðun vadesi dolmadan dolan bardaðýma deðerken suyun teninde saklý izdiham.

Renklerdir muadilim.

Müptelasý olduðum sakar duygularým ve nicesi.

Ýsyanýn güftesi iken þiirler derlediðim hikâyelerde bulurum kendimi.

Savsakladýðýmdýr hayat.

Semazeniyimdir ruhumun.

Kanatlandýðým kadar kandýðýmdýr en doðru bildiðim yalan.

Ütüsüz bir neþeyle serildiðim dünüm ve meftunu olduðum çocukluðum ve ilk gençliðim:

Hali hazýrda seken kör bir kurþun gibi körü körüne inandýðým insanlarýn zümresi ve neþrinde ömrün yazýlasý nesirlerin günceme eþlik ettiði kadar inzivada geçti geçmekte de ömrüm.

Ýçimde ukde olan nasýrlaþmýþ duygular ve anýlar.

Yüreðin umresi ise her halükarda þiir.

Þiirin nazý sadece bana geçmez hem geçkin þarkýlar nasýl ki kilit noktam söyleyin en azýndan:

Yaþ alýr mý þiirler ve þarkýlar?

Yas düþkünü bir minvalde yasanýn ta kendisidir hüzünlü duygular.

Bir çocuðun çýðlýðý.

Solan rengin iniltisi.

Aþkýn ç/aðrýsý.

Derdest edilmiþ kimliðimin ta kendisi.

Dalyalara denk düþen balyalarca umudu yerle yeksan eden yine de hayattýr hatýrýna sevginin, katlandýðýmýz bir o kadar kat izinde saklýdýr yüreðin detone olmuþ þarkýlardan tutun da deforme olmuþ bir þiire uzanan eller kýrýlsýn.

Sözcüklerdir umuda dair.

Sözcüklerdir ufkun ta kendisi.

Sözcüklerdir yüreðin tütsüsü.

Yazýlasý þiirler beklerler sýrada ve sýrasýný savmadan þair bazen av olur kalem bazense avcý ve hicvinde yazýlanýn þair nasýl da okuyucusuna duacý.

Ýklimdir sergüzeþt.

Ýklimdir iade-i itibarý evrenin ve insanýn.

Ýklimdir ikilem dolu.

Ýklimdir sevgiyi ve umudu ikileten.

Tek hanelidir öncesinde þair ve þiir ve teyit eder yalnýzlýðýný ve seker bir heceden diðerine bazense nasýl da sakar ve sadýk olduðu kadar kalemine sadaka misali daðýtýr sevgisini.

Sandýðýn dibinde naftalin!

Þairinse dilaltý heceler.

Hecelerden üreyen bir zümre iken alfabe dahi yetmez yazmaya ve þair debelendikçe rahmet olur nur olur duygular ve saðanak misali yaðdý mý yaðar zirveye en çok da daðýna göre kar verir Allah þairse daðlandýkça daðýtýr kendini aðladýkça erer hidayete çünkü aþkýn adýdýr þiir çünkü þiirin teyit ettiðidir ömür ve ömründen ömür gider þairin ne zamanki kapýlsa sessizliðe ve sussa kalemi saman altýndan su yürütenlerden deðildir hem ve hicridir kalem ve hicretidir þiir ve haysiyetine zarar gelmez asla çünkü þair âþýktýr Rabbine ve insana.

Hazan vurgun yer.

Hüzün zuhur eder.

Teselli babýnda ýslanýr toprak ve gözler.

Tabip suskun hasta dertli ve þiirle tedavi edilir yürekler.

Kopçasý kopar bazen sözcüklerin bazense korna çalar imgeler.

Tornistan yapar kalem ve dalkavuðu hüzün ve derdest edilmiþ yürek.

Mentollü bir güldür þairin genzini yakan ve de solmayan…

Meali hüzündür þairin beslendiði kadar acýlarla besilidir duygular:

Ne basmakalýp ne yalan.

Ne riya ne kin.

Rüzgârýn kanadýna konan ölümlü kelebek gibidir þairin yazdýklarý:

Ne bir güne sýðar ne de kalbine.

Ne güler ne aðlar.

Hiçliðin zirvesinde nakýþ iþler gibi iþler ömrü…

Batýlý gizemin ve atýl yüreklerde saklýdýr serveti:

Ziyan olsa da sevgi ziyadesiyle sever þair.

Zail olsa da bazen zulüm…

Ve tüm evren üstüne zimmetlidir þairin kilit noktasý aþk varýþ noktasý s/onsuzluk göðün terbiyecisi bir kuþun da misilleme yaptýðý kadarýyla mihenk taþýnda bilinmezin sökün eder yarýnlar ve bile bile yazar da yazar kalem yazgýsýna riayet eden her sözcük nasýl da sirayet eder þiire ve içinde kopasý o büyük kýyamet ne de olsa öncesinde küçük kýyamettir kalemin ve þiirin eþliðinde kopan konduðu kýrýk dal çekmese de aðýrlýðýný kalemin…

Vebali boynuna.

Yüzü suyuna hürmeten kaderin.

Renginde haz solduðunda haiz olduðu tek hecedir dirliði ve bir o kadar kargaþasý çünkü þair kefildir içinde taþýdýðý o ölümsüz aþka…