Kimsesiz Çocukluk
yapayalnız kalmışsın hayat sana vurunca
okula gittiğinde yalnızlığa varınca
elinden alınanlar birer oyuncak gibi
çocukluk zamanının görünmeseydi dibi
akrabanın ilgisi hiçbir zaman yetmiyor
annesiz ve babasız günler güzel bitmiyor
hiç yalnızlık görmemiş, sana akıl satıyor
annesinin yanında bebek gibi yatıyor
gözlerinde yaşın yok sanki kalbin bir taştan
bahtın sana gülmemiş evvelinden en baştan
kimse acımaz sana gerçekleri görmeden
kimsesizlik içine yuvarlanıp girmeden
bir avuç çocukluğu koysalar avucuna
taksalar uçurtmayı parmağının ucuna
Müjgân Akyüz Dündar
( Kimsesiz Çocukluk başlıklı yazı MüjganAKYÜZ tarafından 24.09.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.