Online Üye
Online Ziyaretçi
Sancılı mevsimlerin arkasından el
salladım
On dokuz bin üç yüz elli sekiz kere
Yılmayan adımlarla
Meydan okudum zamanın bana biçtiği
zorluklara
Bazen düştüm
Bazen emekledim
Bazen dimdik ayakta kalarak
Yürüdüm geldim bu günlere şükür…
Helal tohumlar serpiştirdiğim
toprakta
Yüzüne bakabileceğim insanlar biriktirdim
Severken
Menfaatsiz sevdim mesela
Severken hesap vermedim kimseye
Sokaktaki kedilerde nasibini aldı
Kapısını çaldıklarımda…
Rahmetli dedem
“Oğul başın dik olsun nerede olursan
ol” derdi
Başı dik yaşadım şükür
Postal kokularının arasında
Vatan için yirmi dokuz yıl tükettim
Evime eşime çocuklarıma hasretle…
Hatıralar biriktirdim yüreğimde
Kimi sızılı
Kimi acılı
Kapısından geçemediğim meclisleri
arşınlıyorum şu sıralar
Geride birikmeyen anıların
feveranlarıyla
Sohbetler tutuşturduk akşam
çaylarıyla
Ecele kadar vakit
Ne zaman gelir bilinmez
Elli üç sene selamladığım
Yirmi sekiz ekimleri
Yine selamlıyorum
Ecele kadar…
Âdem Efiloğlu
28 Ekim 1970, 53 üncü yaş günüm anısına.