Ecele Kadar

Sancılı mevsimlerin arkasından el salladım

On dokuz bin üç yüz elli sekiz kere

Yılmayan adımlarla

Meydan okudum zamanın bana biçtiği zorluklara

Bazen düştüm

Bazen emekledim

Bazen dimdik ayakta kalarak

Yürüdüm geldim bu günlere şükür…

 

Helal tohumlar serpiştirdiğim toprakta

Yüzüne bakabileceğim insanlar biriktirdim

Severken

Menfaatsiz sevdim mesela

Severken hesap vermedim kimseye

Sokaktaki kedilerde nasibini aldı

Kapısını çaldıklarımda…

 

Rahmetli dedem

“Oğul başın dik olsun nerede olursan ol” derdi

Başı dik yaşadım şükür

Postal kokularının arasında

Vatan için yirmi dokuz yıl tükettim

Evime eşime çocuklarıma hasretle…

 

Hatıralar biriktirdim yüreğimde

Kimi sızılı

Kimi acılı

Kapısından geçemediğim meclisleri arşınlıyorum şu sıralar

Geride birikmeyen anıların feveranlarıyla

Sohbetler tutuşturduk akşam çaylarıyla

 

Ecele kadar vakit

Ne zaman gelir bilinmez

Elli üç sene selamladığım

Yirmi sekiz ekimleri

Yine selamlıyorum

Ecele kadar…

 

Âdem Efiloğlu

 

28 Ekim 1970, 53  üncü yaş günüm anısına.

( Ecele Kadar başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 10/27/2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.