Şair Olmak İçin
Şair olmak için hasretimi yaşamalı
Gece gündüz gönülde gözyaşımı akıtmalı
Gezdiğimiz sokaklarda yüreğimiz mi parçalanmalı
Şair yerine gönülden seven eyleseydin
Şair olmak için her gün yanmalı mı?
Deli bir tay gibi hasretimi kovalamalı mı?
Bir gönül yurdum vardı yok ettin
Sanki sever gibiydin sonra vazgeçtin
Haydi, bulutlar üzerinde gezelim dedin
Kuruntular içinde beni bırakıp terk ettin
Şair olmak için her gün yanmalı mı?
Her gün gözyaşıyla seni mi anmalı mı?
Hasreti nasılda kapıma bıraktın
Severken seni nasılda aldattın
Viran illeri içinde viran bıraktın
Aşkı değil beni nasılda yanılttın
Şair olmak için her gün yanmalı mı?
Tüm açık kapıları bir bir kapatmalı mı?
Dünya da olanlar yüreğimizi kanatır
Satır satır yazarken bizi ağlatır
Kimse anlamaz bizi hep yalnız bırakır
Mısralar heceler bizimle sizi anlatır
Şair olmak için her gün yanmalı mı?
Anlatmak varken söyleyin hep susmalı mı?
Hayal âleminde değil gerçeklerin içindeyiz
Sizler uyurken uykusuz yazan garipleriz
Sizler susarken bizler hep haykıranız
Şairlik çok zordur sizlerin yanındayız
Şair olmak için her gün yanmalı mı?
Gözyaşını silmek varken hep ağlatmalı mı?
Alnımız kalemimiz gönlümüzle aktır
Zalime yardım eden varsa o bir uşaktır
Bizlerde gönülleri kırmak asla yasaktır
Gayemiz iki satırla gülleri size ulaştırmaktır
Şair olmak için her gün yanmalı mı?
Sevin birbirinizi derken küs mü kalın denilmeli?
Bilemezsiniz gönlümüzü sizler yangın yeri
Toplumun huzur için akar bizde bu alın teri
Sizlerden başkasında yoktur gönül yeri
Sizler değil misiniz gönlümüzde beyefendi ile birer peri
Şair olmak için her gün yanmalı mı?
Koşun gelin derken hep aldatılmalı mı?
Hoş geldiniz diye kapı açmak varken
Sırtını dönerek asla yalnız bırakmamalı
Hani ne demiş şair:
Mehmet Aluç