Duygular gönlünde kalkınca şaha
Onları anlatan sözdü gözlerin
Karanlık gecemde döndü bir maha
Yolumu gösteren izdi gözlerin
Eritti içimi bakışı kordan
Vurdu esir etti değdiği yerden
Saçların yüzüne düşünce birden
Saklandı o anda gizdi gözlerin
Dilinde olsa da inkarla yalan
Gerçeği haykırdı onlar her zaman
Bakmayıp yüzünü çevirdiğin an
Öfkeydi sitemdi nazdı gözlerin
Ağladı zümrütler inciler döktü
İçime kederle hüzünü ekti
Bezen de gülerek aşk ile baktı
Gönlüme sevdayı yazdı gözlerin
Sevdanın zehrini balla yoğurup
Yüreğime sürdü beni kandırıp
Benimkine doğru bir köprü kurup
Gözümden gönlüme sızdı gözlerin
Kanattı sonunda sızdığı yeri
Eridi küçüldü yok oldu feri
Bir ölüye döndüm o günden beri
Gönlüme bir mezar kazdı gözlerin
Kapandı içime saldı korkuyu
Karardı afakım sanki kör kuyu
Bozuldu gönlüme yaptığı büyü
Ağlattı sızlattı üzdü gözlerin