Gözlerinle yazarak gönlümün kozağına
Koyduğun aşk fermanı düşürdü tuzağına
Hiç tereddüt etmeden bu cengin sazağına
Ab-ı saadet deyip dalarak sevdim seni
Başlatınca duygular bu sevda seferini
Çıkardım yüreğimin zırhını miğferini
Ben baştan kabullendim gönlünün zaferini
Mağlup olacağımı bilerek sevdim seni
Sevdan ile doluyken gönül denen sadağım
Çoktan çıkmıştım yaydan yüreğindi odağım
Ömrümdü menziline girmek için adağım
Şehadet arzusuyla dolarak sevdim seni
Gözünün mancınığı başlattı taarruzu
Ardı ardına vurdu bakışlarının gürzü
Aşk gölüne çevirdi gönül denilen arzı
Boğulmakta huzuru bularak sevdim seni
Sürerken duyguların meydan muharebesi
Umut borazanının birden duyuldu sesi
Artık yapılsın diye bu cengin ateşkesi
El pençe huzuruna gelerek sevdim seni
Bilirim sevda adı bu cenkteki ziynetin
Aslan payını bana verdin sen ganimetin
Eğer bir ömür boyu hükmetmekse niyetin
Esir olmayı göze alarak sevdim seni
En sonunda gözlerin dar ağacını dikti
Beklemeden gönlüme aşklı urganı taktı
Bizzat bile isteye imzaladım bu paktı
Sevdanın kollarında ölerek sevdim seni
Kozak: padişah fermanının konulduğu kutu / sazak: bataklık