BİR YAMYAMLIK HİKAYESİ---ÇAYIRLARDA ARTIK TÜRK ÖLÜSÜ BULAMAYINCA MEZARLIKLARA VARDILAR, ÖLÜLERİ ÇIKARDILAR- 5. BÖLÜM--
I. Haçlı Seferinde yaşanan yamyamlık olayları ile ilgili Hem ''Antakya Destanı '' hem '' Jaruselam ( Kudüs) Destanı, hem de farklı eserlerde pek çok anlatım mevcuttur.
Mesela Willam of Mamesbury: Bu adam 1080-1143 Yılları arasında yaşamış bir İngiliz Tarihçi. Yani I. Haçlı Seferini bizzat görmüş yaşamış biri. İşte o şöyle diyor:
''Haçlı askerleri açlık yüzünden vahşi hayvanlar ve sıçan gibi pis hayvanların yanında insan eti bile yediler. ''
Willelmus Tyrensis (1130 - 1185) Surlu William olarak da bilinir: Lübnan'da Sur Piskoposu - Haçlı ve Orta Çağ tarihçisi... Bu adam da Haçlıların yamyamlığından bahseder.
Richard le Pelerin--( Hacı Richard ) ''Antakya Destanını yazan kişi... O da Haçlıların yamyamlığını yazmıştır.
Fulcherius Carnotensis... Haçlı Seferlerine katılmış bir papazdır. Historia Hierosolymitana ( Kudüs Tarihi ) adlı eserinde şöyle yazar:
''Kuşatma yirmi gün sürdüğünde, insanlarımız aşırı açlıktan acı çektiler. Titreyerek ve ürpererek bahsediyorum, çünkü insanlarımızdan birçoğu aşırı açlığın sebep olduğu cinnetten rahatsız oldu, orada henüz ölmüş olan Saracenlerin (Müslümanların) kaba etlerinden kestikleri parçaları dilimleyerek pişirdiler ve çiğnediler ve ateşte yeteri kadar pişmediğinde vahşi bir ağızla oburca yediler. Ve böylece kuşatanlar kuşatılanlara göre daha fazla zarar görmüşlerdir.''
''Gesta Francorum et aliorum Hierosoliminatorum'' Adlı anonim bir eserde Hıristiyanların vahşetleri ve insan eti yemeleri şöyle anlatılır:
''Biz ordayken (Antakya), surların dışında yağmalayacak hiçbir şey olmadığı için, gerek uzun kalıştan veya gerekse de o kadar çok aç olduklarından dolayı adamlarımızdan bazıları ihtiyaçlarını karşılayamadı. Bu yüzden onlar ölülerin karınlarını yardılar, çünkü onlar Müslümanların bağırsaklarında Bizans altını bulmayı umuyorlardı. Ve diğerleri ölülerin etini dilimlere ayırdılar ve yemek için pişirdiler.''
Haçlı komutanlarından Raymond'a papaz olarak hizmet eden Raimundus Aguilers'un ''Historia Francorum qui ceperunt Jherusalem'' adlı eserinde şunlar anlatılır:
''Bu arada orduda o kadar büyük bir açlık vardı ki insanlar iki hafta ya da daha önce şehrin arazisine atılmış olan birçoğu yeni kokmuş Müslümanların bedenlerini büyük bir iştahla yediler. Bu olaylar yabancıları olduğu kadar bizim ırkımızdan da birçok insanı korkuttu.''
Alman Tarihçi Albertus Aquensis Haçlıların yamyamlığını her ne kadar zaruretten kaynaklanan bir durum olarak yumuşatmaya çalışsa da olanları şöyle anlatır:
''Bu şehirlerin etrafında büyüyen açlık öyle bir ızdıraplı hale geldi ki Hıristiyanlar yaşadıkları kıtlık karşısında cesetleri yemekten korkmadılar. Sadece öldürdükleri Müslümanlar veya Türkleri değil, aynı zamanda yakalamış oldukları köpekleri de ateşte pişirdiler.''
Antakya Destanı veya I. Haçlı Seferi ile ilgili bizzat Hıristiyanların yazdıkları eserlerin neredeyse hepsinde Haçlıların yamyamlığından bahseder ve işin ilginç tarafı Avrupa Hristiyanları bu yamyamlıklarını gizlemezken biz neredeyse hiç bahsetmeyiz. Mesela ders kitaplarında Haçlıların yamyamlığı ile ilgili tek satır göremezsiniz. Onlar rahatsız değilken biz neden rahatsızlık duyarız anlayabilene aşk olsun.
Neyse... Önce Antakya Destanından bir pasaj daha sonra daha da dehşet verici bir pasajla noktayı koyalım bu yazı dizisine...
Önce Antakya destanından...
''Avane birbirine şöyle diyordu: ”İşte karnavalın son günü olan Mardi Gras geldi. Şu Türk eti zeytinyağında pişmiş domuz sırtından ve Jambondan daha iyi olur.”
Çayırlarda artık Türk ölüsü bulunmayınca: “Mezarlıkta vardılar, ölüleri çıkardılar, Hepsini üst üste yığarak bir tepe haline getirdiler, Çürümüş olan barsakları Nehr-ül-As’a ( Asi Nehri ) attılar; Etlerin derilerini yüzüp rüzgârda kuruttular.”
[ Günümüzde Mardi Gras Karnavalı, genellikle renkli kostümler giyip geçit törenleri yapmayı içerir. Karnavalın kökeni, Büyük Perhiz boyunca tüketilmeyecek tereyağı, et, balık ve yumurta gibi yiyecekleri son kez dilediğince yiyip içerek kutlamayı içeren Fransa kökenli bir bayramdır.
Paskalya tarihine bağlı olarak, her sene 2 Şubat ile 9 Mart arasındaki bir Salı günü başlar. Kutlamalar bazen günlerce sürer.]
Evet.. Haçlıların ya da genel olarak Hıristiyanların yamyamlığı sadece I. Haçlı seferinde Antakya ve Ma'retü'l Numan'da yaptıkları vahşetle sınırlı değildi. III. Haçlı Seferi sırasında Kudüs'ü kuşatmış olan ve İngilizlerin Lion Hart ''Arslan Yürekli '' diye lakap taktıkları kralları Richard bakın neler yapmış?
Yine benim ya da bir Türk'ün, Müslümanın uydurduğu bir eserden değil bizzat kendilerinin yazdığı anonim bir eser olan ''Richard Coeur de Lion'' adlı eserde de bir yamyamlık hikayesi vardır Şöyle ki:
''Kuşatma sırasında Richard, ateşli bir hastalığa yakalandı ve bir müddet çadırından çıkamadı. Hastalığı sırasında herhangi bir yiyecek ya da içeceği sindiremedi. Onun canı sadece domuz eti istedi. Ancak Müslüman topraklarında böyle bir etin bulunması neredeyse imkânsızdı. Herkesin çaresiz kaldığı bu nazik anda kralın hizmetinde bulunan yaşlı bir şövalye, kralın aşçısına akıl vererek meseleye bir çözüm buldu:
Önerilen plan, besili bir Müslüman gencin öldürülerek etinin ihtişamlı bir yemek olarak sunulmasını öngörmekteydi. Buna uygun olarak seçilen bir Müslüman esir, hızlı bir şekilde katledildi, iç organları boşaltıldı ve derisi yüzüldü, daha sonra unla kaynatıldı, baharatla tatlandırıldı ve iyi bir renk alması için safran katıldı.” Zavallı gencin kafası ise daha sonra çorba yapılmak üzere kenara ayrıldı.
Yemek, domuz etiymiş gibi yutturularak Richard’a sunulduğunda, kral aç kurt gibi yemeğe saldırdı, etlerini yedi, kemiklerini yalayarak kemirdi ve hizmetlisi tarafından ayrı olarak servis edilen et suyunu içti.
Kralın adamları bu sahne karşısında başka tarafa dönerek gülmemek için kendilerini tutmaya çalıştılar. Ancak sonuç olağanüstüydü. Yemek ve iyi bir uykudan sonra kral hızla iyileşti. Aynı gün Müslümanlara karşı önemli bir muharebeyi kazandı ve geri döndü. Bununla birlikte kendisini tekrar kötü hissettiğinden ya da karnı acıkmış olduğundan Richard, hizmetlisinden saatler önce yemiş olduğu domuzun kafasını istedi.
Onun bu isteği çeşitli bahanelerle yerine getirilmemeğe çalışıldı. Ancak gazabından korktukları Richard’ın ısrarı ve kesin emri karşısında zavallı Müslüman gencin kafası krala sunuldu. Kafayı gördükten sonra ne olduğunu anlayan Richard beklenenin aksine, herhangi bir öfkeden ziyade, Müslümanlarının etinin o kadar lezzetli olduğunu keşfettikleri için durumu sevinçle karşıladı. Çünkü o, yamyamlığı sadece kendi özel rahatsızlığı değil, aynı zamanda birliklerinin yaşadığı açlık sorunu için de bir çözüm olarak değerlendirmişti. Bu nedenle Müslümanlar olduğu sürece askerlerinin artık açlıktan korkmamaları gerektiğini söyleyerek onların etini yemeleri için adamlarına yamyamlığı serbest bıraktı''
Evet... Ben kurgulamadım. Ben işkembeden ata ata yazmadım. Herhangi bir Türk'ün ya da Müslümanın yazdığı bir eserden alıntı yapmadım. Bizzat Hıristiyanların kendi yazıkları eserlerden (!) yazılardan alıntılar yaparak sundum size Hıristiyan yamyamlığını
Velhasılıkelam bu yazı dizimiz de 5. Bölümüyle sona ermiş oldu.
Sona ermiş oldu ama kafamda bir soru var cevabını bilsem de...
Hıristiyanlar, uğruna bunca çilelere katlandıkları, ele geçirdiklerinde on binlerce Müslüman yanında on binlerce de Yahudi'yi katlettikleri Kudüs'ü neden asırlar sonra Yahudilere bıraktılar? Bu kadar kıymetli bir şehir ve belde ( Tüm Filistin toprakları ) bu kadar bedavaya niçin Yahudilere verildi?
(
Bir Yamyamlık Hikayesi---çayırlarda Artık Türk Ölüsü Bulamayınca Mezarlıklara başlıklı yazı
Sami Biber tarafından
12/24/2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
