Yürek sesi nettir çıkar derinden
Bizlere
diyecek söz var mı dostum
Sökülür
duygular bir bir yerinden
Her notayı
çalan saz var mı dostum
Rabbin
kudretini resmeder evren
Cemreler
düştükçe değişir çevren
Tesadüf
denemez gerçekçi davran
Baharı
görmeyen yaz var mı dostum
Ben halkın
sesiyim şair olarak
Dertleri
yazarım şiir olarak
Yaşanan
hayata dair olarak
Ömürden
öteye tez var mı dostum
Herkes
bilir söyler bu dünya fani
Beş para
ermiyor dünyanın şanı
Her ölüm
erkendir gelince ani
Ölümden
kaçacak iz var mı dostum
Kime sorsan
doğru yanlışı yoktur
Kumaşı
ibrişim cihanda tektir
İnsanca
duygular sırtına yüktür
Kendinden
iğrenen yüz var mı dostum
Nasılsa
kaderdir diyerek yattın
Havanda su
dövdün bıkmadan attın
Kaderi
fallarla deşifre ettin
Yarını
bildiren göz var mı dostum
Nifak ekmiş
nifak biçmiş olanın
Cömertlikten
geri durup kalanın
Kasıla
kasıla kibir dolanın
Masumun
ruhundan öz var mı dostum
Bir sabah
selamı vermeyen dilin
Masum
yatağında akmayan selin
Şifayla
sineye vurmayan yelin
Bedene
verdiği haz var mı dostum
Dilden
çıkan sözler zehir saçarsa
Beyaz açan
güller kızıl açarsa
Sözleri
söyleyip Âdem kaçarsa
Peşinden
yetecek toz var mı dostum
Adem Efiloğlu