Bilmelisin ki
Kafanın içindekiler uğrak yerlere göçer
Bu soğuk mevsimde
Gönülden üşürsün
Boşanır her şey senden
O kirli sokaklarda yürürsün
Serden geçenlerin bağrı soğuk alır
Gıyâbında, elindekiler canhıraş bir savaşa tutuşur
Faili meçhul yarınların avlusunda
Kör kuyuların seyrine daldığın bir an vardır
Uzak diyârların esaslı soruları sarar zihnini
En çok da buna alınırsın
Çok çok sonra
İzafi bir hayale yelken açtığını
Sabahın rahminde
Üzerine sinen esrik duyguların
Tatlı rüzgârla birlikte savrulduğunu
Bu olanların ışığında
Benliğine yalnızlığın yağmurunun teşrif ettiğini
Kimseler bilmez
Asıl bu üşütür seni
Anlayamazsın
