Online Üye
Online Ziyaretçi
Horasan tepelerine çıktım, ey ulu
Keykubat ve asrın hatasını yaptım hem de insanoğlunu sevip güvenerek.
Arşı alaya çıkan hüsran.
Endamlı sözcükler.
Mevsim ötesi rüzgâr.
Embesil gölgeler.
Kuytumdayım kuruntumla kurumuyla
yalnızlık caka satarken kalabalık sokaklara.
Mafyasıyım şiirin ve manifestosu
ettiğim yeminlerin:
Dirlik birlik çağrısı adeta
gövdemdeki kesiklerin de yok iken haddi hesabı.
Zaman aşımına uğradığım kabul.
Zanların yapışan cehaletlerine
savurduğum küfür ve öfke:
Sırp Sındığı savaşından çıktım ve
cenk eyledim edimlerinde yaşamın.
Bir renk.
Bir senfoni.
Bir selam.
Sağdıcıyım mademki mevsimin.
Ve içimi ters yüz ettiğim.
Bir nüve bir güfte bir de resmettiğim
o siperde uyuya kalmışlığımla düşmanımı af ettiğim.