Ötelenmiþ bir iklimin mensubuyum:

Mevcudiyetimde havsalasýndan taþandýr yoksunluðum yoksun kýlýndýðým yerle yeksan varlýðým ve tapusuz sevdalarým.

Bir hicivse yaþam.

Bir yitim belki de ve yatýya kalan hüzün ve hazan.

Ýkbalim geçkin inzivaya çekildiðimin ertesi belki de bültene alt yazý geçtiðim direttiðim her duygunun hibe ettiði.

Sersemce savrulduðum.

Savunma mekanizmamda saklý iken avuntum.

Ah, hicabým.

Ah, tükenmiþliðim.

Hasat zamanýna denk düþen bir esinti sözcüklerse þu sefil ruhumun kolluk kuvveti.

Ben bir meczubum.

Bensizlikle kavrulan göçmen yüreðim göçebe yetilerim geçkin sevdanýn harýnda saklý yetim kimliðim.

Bir bulutsa öykündüðüm eðer ki…

Bir beyansa dökülen yürekten kederin eli.

Kana kana içtiðim su misali.

Kansam ne kansam ne hem?

Kaybolduðum cihanýn arka bahçesi.

Cennetim.

Cehennem de içimde.

Cinnetim.

Cahil yüreðimle sevip frapan bir özlemle serpildiðim.

Sarmalýndayým mevsimin:

Gök kubbe ve ahvalim.

Savruk dünyam sevap kazanmaya ant içtiðim serkeþ ruhum sýrça köþküm:

Muadiliyim kaderim:

Baþým gözüm üstüne, yüce Rabbim.

Meylettiðim.

Bazen bir metafor içime çektiðim.

Kendimi men ettiðim.

Hüzün hýrkam ve yenilgilerim baþ veren.

Baþ koyduðum yediverenlerin cenneti iken gül cemalim gel gör ki asla müsemma deðilim ismimle metruk bir hecenin cýngýlý meczup yüreðin kaçýncý faslý ise faizi bu sevdanýn özlemin direttiði kendimin maliki mülkümse yüreðim mealimle eþleþen tek servetim.

Zaman aþýmýna uðrarmýþ meðer insan ve duygular.

Zan altýnda kalmakla eþ deðer sancýlý var oluþlar.

Yokluðun göreceli vasfý.

Noksan kýlýndýðým cafcaflý mesafeler.

Bir elim.

Bir elem.

Yetemediðim.

Yatýya kalan hüzün merhalem.

Göçebesi ruhun geçimsiz duygularým ve yüzümdeki nurun arþý alaya çýktýðý kadar da çaresizliðin bir sýfat zinhar yýkým bir özne gizin iz düþümü yüklemi sonlanmadan yaþamýn bir emir kipinde saklý kaygýlarým ve kayýtsýz kalamadýðým kanamalý cihanýn kancýðý iken iblisin þerri zalimin þerh düþtüðü ve iþte rütbem ve uyruðum.

Sancýlý gün.

Sanrýlý ölgün yüzüm.

Semada saklý ruh ikizim.

Yerin dibine göçtüðüm sondan bir evvel konduðum pervaz hüzne açýlan ve takýlan bir kanat adeta.

Kardýðým.

Arým.

Arýndýðým.

Arsýz yüreðim.

Azýk bildiðim.

Yoksun kýlýndýðým.

Hep mi yosun tutar insan?

Külliyem.

Ve künyem.

Ýtibarým.

Ýnzivada geçen hayatým.

Ýhbarým kendimi kendime.

Ýhtiva ettiðim kadar ibraz ettiðim yýldýzlý reçetem yaldýzlý yalnýzlýðým.

Semiren hüzün.

Saðalttýðým kadar kendimi.

Saðdýcým kalem solumda saklý mevsim ve merhalem.

Kýlýç kalkan kuþandýðým ve mücadele ettiðim nice cephem ve siperim ve þiarým Rahman aþkla andýðým rahlem ant içtiðim kadar kutsal nimete ar bildiðim arýnmanýn tesellisi tecelli eden yeni günün ýþýltýsý gecenin karalar b/aðladýðý yalnýzlýðýn hayata nifak soktuðu ve kutsalým ve kurada çýkan ismim.

Þimdim.

Dünüm.

Yâdým.

Yarýným.

Diðer yarým.

Yârim.

Yarenim.

Köpüren yüreðim ve içinden geçemediðim o dehlizin deðil mi ki karanlýðýna açtýðým kucak misali açamadýðým çözemediðim o kördüðüm misali kordan hicvim kör noktasý hayatýn ve lahidin kale duvarlarý baþýmý yasladýðým kalemim ve gönlümü ferah tutan ikbalim ve ibrazým bir heceden türediðim gül cemalim ve ýþýðým ve sökülen apoletlerim sarkýk bir mizaç savurgan zaman ve ömür yetindiðimden de öte yatýya kalan bir hüznün misafirliðinde sadece Rabbime arz ettiðim iç dünyam.

Hazýr ol da geçerken hayat.

Haizi olduðum noksanlýðýn külfetine bandýðým kadar azýðýmla hemhal.

Arþýn devamý.

Arzýn isyaný.

Arsýz yüreðim akan çatým boyasý silinmiþ duvarlarým ve dualarým mezarýmý kazan kaderin önderliðinde kanat açtýðým maneviyat ve de muhteviyatým iken umutla eþleþen hüzünlü yüreðimden sökün eden binlerce hece ve duyguyu.

Kusurlu addedilen varlýðým.

Kulluðuma binaen aciz ve sýra dýþý yalnýzlýðýmla tüm cihana bir baþýma kafa tuttuðum kadar kafa yorduðum hüznün revnak bileþkesi iken yaþam ve ölüm ve iþte Araf’ta sýkýþýp kaldýðým kadar kaçamadýðým kendimden kendime yolculuðumla beyan ettiðim tümden gelen ne ise tümevarým ve tüten yüreðimden kovulan o yetim çocuðun baþýný okþasýn diye gözümü yollara diktiðim yeter ki Rabbimin cennetine nail olayým ölümsüzlükle diye direttiðim sevginin ve umudun bekasý varsa yoksa özlem ve hüzün bir batýnda doðan gün ve gece misali sarmalýnda hidayetin Rabbime kavuþmak iken tek dileðim yeter ki bulaþmadan dünyanýn kirine pasýna püskürttüðüm kadar yorgun ruhumu pusuya yatan zalimin nezdinde tek gerçek iken kolay lokma olmadýðým elbet Rabbimin izniyle Rabbimin indinde…