Işıldayan hüzün

İçtiği kadar ruhban günün

Gözaltında saklı ihtiva ettiği

Onca gözyaşı

Nemrut bir iskelet arda kalan

En yüksek mıntıka selam çakan

Bir asker gibi nöbetini tuttuğum

Yasın…

 

Yağdığı kadar rahmetin

Yağmalanmış bir tümsek bir güfte

Belki bir bildirge,

Işıyan bilinmezin himayesinde

Dörtnala hüzün

Bir yılkı atında saklı adeta o tebessüm

Yankısı duyulsa ne ki bunca acının

Seğiren gözlerinde yalnızlığın

Kaç parmak daha bal çalacaksa zalim

 

Nefsine tutkun iblisin müdavimi olduğu

Kara gecenin kara yazgısı

Bir karartı olsa bile bunca yazılası

Acının çözülmeyen şifresi

Tesir altında kaldığı kadar insan

Bir imleç belki de kapılası

 

Rüzgârın münferit esintisinde

Başkaldıran isyanın yenik yanık yağmalanmış

Azade neferi

Kılıç kadar keskin mademki kalem

Matemini ördüğü her sözcük her imge

Kayan yıldızın kardığı

O Samanyolu

Kandıkça yalana

Kaybolan masumiyetin rüzgârında

Eşelediği kadar toprağı

 

Bazen hezimet

Bazen eziyet

Addedilen o mecburiyet

Yanık koktuğu kadar şiir ve yürek

Cüssesi ne ki hem şairin?

Cüret ettiği kadar matemin ifasında

Cümle kurmaktan yorgun düşmüş

Şairin gözü açık gördüğü rüyasında

Tembihli olduğu kadar babadan

Teminatı ömrün

Tasalansa ne ki dünün

Çoktan yitmişken hükmü

 

Savrulan

Her hece her nida

Karaçalı misali

Baş koyduğu hayatın koridorunda

Attığı her volta

Atağa geçti mi de o rota

Kuruyan çeşme misali

Kuruduğu kadar şairin içi

Devasa bir asa pekişen asaleti

Şiire yaydığı efkârın delaleti

 

Sapla samanı ayırsa bile ne olacak ki

Bundan sonrası saklı Allah katında

Sararan günün endamına

Yenik düştüğü kadar hasret

Vuku buldu bulacak o hararet

Dolu adımdan yok iken

Bir adım sonrası

Unutulsa bile şairin adı

Mahlasında büyüyen bir sevgi

Gözü kapalı sevebilmenin dirayetine

Nasıl ki yenik düştü yürek

Nasıl ki t/av oldu metanet

 

Bir sonrası asla gerçek

Olmasa bile hayallerinin seyrüseferinde

Simasında gelip geçen bir gölge misali

Canlı canlı girdiği mezarından da yok iken ötesi

Yeter ki hüznü tehir etsin Tanrı

Yağdığı kadar rahmet…


( Yanık Koktuğu Kadar Şiir Ve Yürek... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 2/13/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.