DEĞERLİ ÂDEM HOCAMIN ‘’PASLANMIŞ DİLİMİ KEMİREN KELİMELER’’ ŞİİRİNE YAZDIĞIM NAZİRE …

 





Hangi rengin ıssızlığında yakalandımsa aşka

Niyeti bozuk özlemler biriktirdiğim kadar arka arkaya

Ve işte ansızın sökün eden bu yaralı sevda

O minval ki:

O mihenk taşı ki…

 

Hasretin lal alfabesi

Bakma sen asla bakma gözlerime

Satırlardan taştığıma da sakın kanma

Kanamalı vecizelerin ikbalinde

Tuttuğum niyetin nezdinde

Kardığım bunca şiir ne ki?

Ön sözü sürgün edilmişken yüreğimin

Ve işte ansızın hâsıl olan o nokta.

 

Seyyah acılardan geçtim ben

Şifa bulmak adına buluştuğum yalnızlığıma dair

Bedeller ödedim

İsi mi yüreğin?

Yoksa sisi mi sevdalı şehrin?

Şiar edindiğim illa ki umut

Şair kimliğimin ötelendiği

Ve işte konduğum o bulut.

Ben ki varla yok arası

Yürek ki sızan aşkın rencide edildiği

Kanaviçeler saklıdır hem düş sandığımda

Köhne bir evin ışığı

İzbelerde saklı yalnızlığın fısıltısı

Kulağıma fısıldayansa yüce Tanrı

 

Bir izotop misali

B/ölündüğüm…

Atomu parçalarken

Ön yargıların sürgün ettiği

Kanamalı bir vakitte

Anne sevgimin her buklesinde

Ve işte gaipten gelen o alnıma konan buse

 

Randıman aldığım illa ki hüzün

Debdebeli coşkumun da sönüverdiği günbegün

Kuyruk acısı olan hangi zalim iblis ise

Koptu kopacak hem kıyamet

Yıldız olmanın da hikmeti varsa yoksa

Yaldızlı yollardan geçmediğim artık

Şafak sayarken o kırık

Sarkaçla hemhal

Şakağıma dayalı milyonlarca düşünce ansızın hâsıl

Olan bir mucize nice tevafuk

Ar damarı çatlamış insanlardan yana derdim yok da artık

Atıl bir yüreğin değil hem

Atıklarında saklı iken ölümün

 

Batıl sözcüklerin dile geldiği

Ve dilimin pası

Yüreğiminse paslandığı

Günden geceye seken bir derviş misali

Zikrimi de fikrime altın tepside sunduğum kadar

Ahvalimden de uzak bir minvalde

Ve işte göğsümü gere gere severken yazarken

Şahlanan ruhumun

Damıttığı hüzün ne ki?

 

Meylettiğim derin acılardan kurtulmadığım

Sessizliğin minvalinde adam boyu dalgaların

Dinmediği kadar her sus payı söylemde

Eklem yerleri de acırken şiirlerimin

Şiir gözlü şiir yürekli sevdaların varlığına halen

Duyduğum inancın nezdinde

Ve işte yine yeni bir günde

Bir dilek tuttum madem kalemin seyrinde

Hele ki aşk ağır da gelmişken

Yazmaya dair milyonlarca şiir ve hece…

 

Kanıksadığım yalnızlığım

Ve defolu addedilen ruhumdan

Sökün etti edeli bu delişmen rüzgâr

Varsın unutulayım bir kuytuda

Varsın solayım da günbegün

Nazlı yüreğim ve sevdam bir batında da

Doğdu mu gün ve gece

Bırak da Araf’ta

Saklı kalayım

Ölüm öncesi

Yüreğin yaşadığı izdihamın sesi

Duyulmaz bir minvalden de öte…

 

 

 


( Nazire- Hele Ki Aşk Ağır Gelmişken... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 16.02.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu