DEĞERLİ ÂDEM HOCAMIN ‘’PASLANMIŞ DİLİMİ KEMİREN KELİMELER’’ ŞİİRİNE YAZDIĞIM NAZİRE …
Hangi rengin ıssızlığında
yakalandımsa aşka
Niyeti bozuk özlemler biriktirdiğim
kadar arka arkaya
Ve işte ansızın sökün eden bu yaralı
sevda
O minval ki:
O mihenk taşı ki…
Hasretin lal alfabesi
Bakma sen asla bakma gözlerime
Satırlardan taştığıma da sakın kanma
Kanamalı vecizelerin ikbalinde
Tuttuğum niyetin nezdinde
Kardığım bunca şiir ne ki?
Ön sözü sürgün edilmişken yüreğimin
Ve işte ansızın hâsıl olan o nokta.
Seyyah acılardan geçtim ben
Şifa bulmak adına buluştuğum
yalnızlığıma dair
Bedeller ödedim
İsi mi yüreğin?
Yoksa sisi mi sevdalı şehrin?
Şiar edindiğim illa ki umut
Şair kimliğimin ötelendiği
Ve işte konduğum o bulut.
Ben ki varla yok arası
Yürek ki sızan aşkın rencide edildiği
Kanaviçeler saklıdır hem düş
sandığımda
Köhne bir evin ışığı
İzbelerde saklı yalnızlığın fısıltısı
Kulağıma fısıldayansa yüce Tanrı
Bir izotop misali
B/ölündüğüm…
Atomu parçalarken
Ön yargıların sürgün ettiği
Kanamalı bir vakitte
Anne sevgimin her buklesinde
Ve işte gaipten gelen o alnıma konan
buse
Randıman aldığım illa ki hüzün
Debdebeli coşkumun da sönüverdiği
günbegün
Kuyruk acısı olan hangi zalim iblis
ise
Koptu kopacak hem kıyamet
Yıldız olmanın da hikmeti varsa yoksa
Yaldızlı yollardan geçmediğim artık
Şafak sayarken o kırık
Sarkaçla hemhal
Şakağıma dayalı milyonlarca düşünce
ansızın hâsıl
Olan bir mucize nice tevafuk
Ar damarı çatlamış insanlardan yana
derdim yok da artık
Atıl bir yüreğin değil hem
Atıklarında saklı iken ölümün
Batıl sözcüklerin dile geldiği
Ve dilimin pası
Yüreğiminse paslandığı
Günden geceye seken bir derviş misali
Zikrimi de fikrime altın tepside
sunduğum kadar
Ahvalimden de uzak bir minvalde
Ve işte göğsümü gere gere severken
yazarken
Şahlanan ruhumun
Damıttığı hüzün ne ki?
Meylettiğim derin acılardan
kurtulmadığım
Sessizliğin minvalinde adam boyu dalgaların
Dinmediği kadar her sus payı söylemde
Eklem yerleri de acırken şiirlerimin
Şiir gözlü şiir yürekli sevdaların
varlığına halen
Duyduğum inancın nezdinde
Ve işte yine yeni bir günde
Bir dilek tuttum madem kalemin
seyrinde
Hele ki aşk ağır da gelmişken
Yazmaya dair milyonlarca şiir ve hece…
Kanıksadığım yalnızlığım
Ve defolu addedilen ruhumdan
Sökün etti edeli bu delişmen rüzgâr
Varsın unutulayım bir kuytuda
Varsın solayım da günbegün
Nazlı yüreğim ve sevdam bir batında
da
Doğdu mu gün ve gece
Bırak da Araf’ta
Saklı kalayım
Ölüm öncesi
Yüreğin yaşadığı izdihamın sesi
Duyulmaz bir minvalden de öte…