Karşılık görmezse sevdanın rengi
Pembeden karaya dönermiş meğer
Matemle kapanıp gönül kepengi
Bayraklar yarıya inermiş meğer
Küçük bir kıvılcım dediğin başta
Amansız bir yangın başlatır döşte
Kapkara bir kışı yaşarken dışta
İçin cayır cayır yanarmış meğer
Zaman her anını misliyle çarpıp
Bir kilim misali ruhunu çırpıp
Ucundan kıyından kırptıkça kırpıp
Durmadan sabrını sınarmış meğer
Ne kadar gösterse çaba yürekler
Bir anda gazele döner emekler
Sırtına yüklenen gam dolu yükler
Gittikçe üst üste binermiş meğer
Yaş olup akıyor gözdeki nurun
Bırakır yerini hüzne sürurun
Ezdirmem dediğin yüce gururun
Kıyıya köşeye sinermiş meğer
Kırılır girdiği duygu harbinde
Umutlar dertlerin her bir darbında
Kırıklar bir yara olup kalbinde
Sel gibi çağlayıp kanarmış meğer
Avşar'ım aklını çıkarıp boşa
Vermiş vekaleti hayale düşe
Kara sevda denen zehirli aşa
Bal deyip iştahla banarmış meğer
