Ha Şükrü’ye Ha Nuriye
Uzanayım dedim odamdaki boş divana
Bir kilo et dolsun boş kalmış şu tavama
Şansıma tüküreyim kasap pis pis sırıtırken
Komşum dul Nuriye aniden çıktı karşıma
Git dedim Huriye görecek bizi aniden
Dedi başlarım Huriye ye çıkarırım yüreğini yerinden
Kafayı takmış bana komşu dul Nuriye
Delikanlılığa sığmaz dedim var git Şükrü’ye
Başlarım dedi Şükrü’ye gel girelim dünya evine
Kucaklayarak aldı içeri kaldım rehine
Dedim var git ben çulsuzu var bir zengine
Dedi başlarım zenginine çıkarırsın sen onları cebinden
Ben ederken söz yerine kem küm
Bundan kurtulmak Rabbim yardımınla mümkün
Bu cihanı ver bize zaferle olsun türkün
Kurtar bundan beni Rabbim sana sonsuzdur şükrüm
Uzakta bir ses geldi dedi sana yazıldı Şükrü’ye etme kem küm
Ha Şükrü’ye ha Nuriye, tırstım
altıma kaçırdım aniden
Mehmet Aluç