AŞKI T/ARİF ETMEK Mİ?
YAŞANASI MI HAYAL EDİLESİ Mİ?
SÖZCÜKLERİN VE DE AŞKIN KUBBESİ…
DEĞERLİ HOCAM ÂDEM BEY’İN KALEMİNDEN
YANSIYAN GÜZELLİKLERDEN ESİNLENİP BİR ŞİİR DERLEDİĞİM BU BAĞLAMDA TEŞEKKÜR VE
ŞÜKRANLARIMI SUNUYORUM TÜM İÇTENLİĞİMLE…
Bir dirilişi ihbar ediyorum, azizim…
Düş kurbanıyım ben aşkın da esareti
Cahil c/esareti ile sevmek mi dersin
ya da yanmak?
Közünde bu sevdanın
Ve işte desturum ve sevdam…
Ah, benim kadim dostum kadim
yalnızlığım.
Göğün tam da ortasını mesken tuttum
hem ben
Övünç dolu bir rahle bir mahlasım da
yok iken
Hüznüme peşkeş çekiyorum ben bu imkânsız
aşkı
Ama yetmez asla da yetmeyecek
Ve şükrediyorum Rabbime
Canımın daha da çok yanmasına vesile
Elbet elbette ben de dinmek bilmeyen
bu sevgi
Radarım
Ederim
Atarım
Endamım
Yenik düştüğüm bir mecra addedilse de
yüreğim
Ve işte kodaman bir hayale bir düş’ e
daha kucak açtım
Ve gün bitiminde düşse de yere
kalemim
Yetmeyecek elbet bu yazdığım
Yatıya kalan aşk ve ilham perim
Öznemle sakit bir gizem ve özlem
Aşka âşık bir şadırvan misali mizacım
Ah, azizim…
Görmez misin bendeki bu zenginliği?
Dinmek bilmez de bu esinti
Ben ki
Mademki
Mabedimde yaşarken
Matemimle meltemimi okşarken
Ve işte ve işte
Kusursuz sevdam
Hani, hani o sebilden akan
Rahmetin de merkezine otağı kurdum hem
ben
Önce çömdüm
Sonra çöktü omuzlarım
Sonra mı?
Ansızın da ölüverdi umutlarım
Ve gün bitiminde geceye yolculuk
Annemin koynunda saklı dev/asa bir
yorgunluk
Merhalem
Mahlasım
Matem dolu bir yalnızlığın
Tam da ortasında
Ve işte ansızın doğdu gün ve gece bir
batında
Atıl yüreklerde saklı sevgiyi ararken
Buldum işte buldum Rabbimi ve kendimi
Duvağı kanlı bir matem ve çocuk gelin
b/elledim yazdıklarımı
Safça
Masumca
Sefilce
Severken semirdi duygularım
Ve kalıbımı b/astım ben bu imkânsız
aşka
Çareler nasıl ki tükenmez
Önce tükenirken kalemim
Tükenmek bilmeyen
Bir coşku ve sevginin arifesinde
Yazakaldım sevdamı
Ardıç kuşlarına öykünüp
Anka’nın külünde saklı
Bir gül idim mademki
Dikenine de sadık Rabbine de
Bende dinmek bilmezken bu coşku ve
sevgi:
Seni sevdim,
Çok mu yoksa azizim?
Çoğalandım servetim en derinde saklı
Kâh gizemim kâh kalemim
Kâh kabrim
Kıtalar aştım
Okyanusları geçtim
Ve işte ve işte azizim
Ben bendeki bu aşkla kendimden geçtim
Bir adım sonrası kucaklamak adına
kendime
Ve ben adıma da kalemime de bu aşka
da kefilim:
Arz ettiğim müddetçe mühletçe
Talebimse Allah katında saklı
Kat çıktığım kadar da sevgiye ve
umuda
Sonlanmak bilmeyen coşkumla
Saf tuttuğum kadar s/afiyet dolu bu imkânsız
aşkta…
Ayağına da taş değmesin, azizim
Aşkla andığım kadar seni
Bandığım kadar da mürekkebe
Balçıkla sıvanmadığım kadar da ben
batmayacak bir Güneşim…