Yorgunum

Biraz yorgunum bu gece,

Kavgalarım birikiyor kendimle

Her uzvunda taşıyor ayrı ayrı hoyrat zamanlarım

Yaşımdan yorgunum, yaşımdan yaşlı ve telaşlı

Sahi kaç yıl oldu barışmayalı kendimle.

Saymadım, bilmiyorum.

Belki kırk, belki de otuz

Süründüm bu dünyanın her haliyle

Baharın rayihasında coşan çiçeklerin kokusu burnumu sızlatırken

Hayat öyle sandığın gibi taviz verip, omuz atmadı ağır yüküme

Kimine yaz, kimine bahar, kimine sonbahar değerken kış gitmedi yüreğimden

Sancılanıyordu bedenim

Bir annenin doğum sancısıyla

Çocukluğum geliyordu her vakit beni sarsarcasına

Perdeler arasında sızan masum, puslu güneş

Getiriyordu eski güzel günleri kanaatince

Onlarla kavgalı, onlarla sevdalı olduğum sabahları

Kızıyordum fikrimce

Dedim ya

Biraz yorgunum bu gece,

Kavgalarım birikiyor kendimle…

( Yorgunum başlıklı yazı nurcan-aslansoy tarafından 3/26/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu