Sevgi Yok Hiçbir Şey Yok
Sadece biriktiriyorum. Gün geçtikçe ancak günah biriktiriyorum. Demek ki insan maneviyatı olmadan bir hiçmiş onu anladım. Hem de ne anladım.
Dünyanın hiçbir nimeti dört rekâtlık sabah namazı kadar tatlı ve huzurlu değil. Kendime soruyorum işte… En son ne zaman sabah namazı kıldığımı. Cevabını vermeye utanıyorum. Kendimden utanıyorum. Cumaları camiye gittiğimde yüzüm olmuyor namazın sonunda el açıp dua etmeye. Ruhum olmasa ne yapayım bu kokuşmuş bedeni. Dünya malını düşünüyorum; sadece sırtımıza yük yaşamımız boyunca. Ben sevgisiz yaşayamayanlardanım.
Hayatımda sevgi olmayınca çok büyük bir boşluğun olduğunu hissediyorum. Sevgi olmayınca koca dünya sadece bir taş toprak yığını gibi geliyor.
Hala seviyorum hayatımdaki temiz insanları. Geçmiş senelerde sevdiğim bir karşı cins dedi ki:
—Benim neyimi seviyorsun, diye.
Dedim ki
—Ben senin göremediğini görüyorum, et bedenin ötesini görüyorum. Orada ne görüp sevdiğimi istersen bana bırak.
Hala yüreğimde gizli bir yerde çarpıyor kalbi. Hala düşünüp acı çekiyorum. Çok çeşitli kâbuslar görüyorum. Şimdi de bunlar başladı. Hiç bilmediğim bir dünyanın kapılarını aralıyorum. Hala bu büyük rüyadan uyanacağım günü bekliyorum. Yüce Yaratanımızı düşünüyorum. Sevgiye en layık olanı düşünüyorum.
Ne yazıyorsun bunları diyenler çıkabilir. Kimse hoşlanmaz bu kadar karamsar şeylerden diye. Dünya da bu kadar önemli olaylar dururken diye. Dünyanın derdi kendine yeter zaten. El birliğiyle koca gezegeni kirlettik. Tertemiz denizler vardı. Yemyeşil ovalar, dağlar vardı. Masmavi bir gökyüzü ışıl ışıl yağan bir yağmur vardı. Şimdi denizler karadı, birbirimizi öldürdük kana bulandı ovalar, dağlar… Gökyüzümüzü toz kapladı nefes alamaz olduk. Yağmur yağmaz oldu günahlarımızdan. Yeryüzü bile silkelendi utandı bizden depremler oldu. Şimdi hala birbirimizi öldürüyoruz. Kardeş kardeşi öldürüyor, millet milleti. Hepimiz bir birimizi yok etsek de biz yaşasak sadece dünyada; bunun telaşındayız.
Alın işte size önemli ‘şeyler’. Sevgi olmadıktan sonra dünya bile koca bir taş toprak yığını işte. Önce bizi var edeni, sonra birbirimizi… Sevmek…
(
Sevgi Yok Hiçbir Şey Yok başlıklı yazı
Mehmet ÇİFTCİ tarafından
7.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
