Bir Hoş Oluyor İnsan

Bir yol çalışması vardı kalbimde

Oturacak bir yer aradım

Buldum kendime bir gölge

Ulu bir çınarın altında

Oturdum asırlık bir kara taşa

Kaldım kendimle baş başa…

…

Etrafıma bakınıp durdum

Ne var ne yok diye

Bahar adeta bir ahu devrandı

Tüm serçeler şen şakraktı

Cilveleşiyorlardı biteviye

O an

Kedersiz, tasasız bir andı…

…

Esmekteydi bir rüzgâr

Serin ve ince

İnsan bir başka görüyordu

Hele, hele bir de

Derinden sevince…

…

Biraz ileride

Çağlayarak akıyordu bir dere

İlaç gibi geliyordu

Kurtulmak için

Tüm tasa ve kedere…

…

Nedendir ki bu durgunluk

Akıp gitmek varken,

Hayatın içinden

İnsanın kalbi bir hoş oluyor

Söylemesi zor da olsa

“Seni seviyorum” derken…

…

GA-280424