(Bu bir benzetmedir diğer
benzetmelerle alakası yoktur hiçbir benzetmeye zarar verilmemiştir)
Yaşadığımız bu dünya üzerinde
coğrafyada günde binlerce doğumla dünyamız ya da coğrafya büyürken, geniş
dünyanın içinde yalnız kalmanın yani kalabalıkların arasında, yalnız kalmanın hissedilen ve kontrol
edilemeyen, dünyanın kendisine dar geldiğini sanarak, bir ülkeyi işgal
ederek alması ve savaş çıkararak, kadın, erkek, çocuk demeden katl ederek, bu
korkusunu nasıl yeneceğini veya bu korkuya kapılarak bu vahşeti nasıl yaptığını
anlayamıyorum… Buyurun Filistin de ki zulmü seyrediyor milyarlarca insan, bir
avuç bu korkuyla yaşayan insanlığını kaybetmiş ”Agrofobi korkusunu” terk etmesi
için neden müdahale edemiyor!!!???
Bulamadığımız bu cevap, yazıktır insanı öldüremezsin, işgal
edemezsin, sen kimsin rezil adam diyememenin cevabıyla cevap vermemek, beni
ıstırap içinde bırakıyor.Hafızası tamamen kaybolmuş bu zalimlerin
kafasına, insanlığı yerleştirmek zor iken
hatta imkânsız iken, aldığı insani değeri yok iken bu zalimlere nasıl
insanlığı yükleyeceğiz!?
Cevap bulamamanın sancısı aklımı
alt üst ederken, yakan acısıyla yaşamak gerçekten ıstırap dolu. Zalimler
bilincini yitirmiş diyelim peki bizlerde mi yitirdik acaba? İlgisizlik
duyarsızlık içinde bizlerde mi kaybolduk? Sanırım evet! Onları esir alan bu
korku bizi de mi sardı? Dünya geniş herkese yeterken, hepsi benim olsun
mantıksızlığı, gerçekten cehennem alevinden daha çok yakıyor yüreklerimizi.
Geri dönüş yolu yok mu? İnsanlığa, merhametin
pınarında bir yudum, insanlık için merhametin pınarında suyundan bir yudum
içerek insan olmaya ve kalmaya? Anlamaktan gerçekten zorlanıyorum! Bu zalimler
tüm bedenleriyle felç geçirmiş olsalar, inanın halay çekerim lakin ar ve
insanlık damarı yırtılmış insanlara, hala dersini vermeden gökyüzünde ebabil
kuşlarını beklerken sahi biz kimiz? Neden bu dünyadayız? Kimin için?
Baskı yapan gücün veya baskının
kaldırılması, milyarlarca insan için çok mu zor? Baskı yapan zalimler bir avuç
iken? Kaybolmak yok olmak istiyorum lakin kaybolmam neyi değiştirecek ki? Sorulara
bir cevap, bu zulme son veren çıkacak mı? Elbet Rabbim varken, bizi sınarken
kimin çıkacağını beklerken mutlaka biri çıkacaktır, tez zamanda inşallah.
Agorafobisi olan insanlar, halka
açık kalabalık ortamlarda bulunmak zorunda kaldıklarında kendilerini güvensiz hissettiklerinde
tıpkı zalimler gibi, bak sensiz
dünya güvende, seninle güvensiz diyecek olanı beklemekten başka hiçbir şey
gelmiyor elimizde vesselam.
Mehmet Aluç
AGORAFOBI: Geniş, açık bir sahada yalnız
kalınca hissedilen, kontrol edilemeyen bir korkudur.