Yalnýzlýðýma kefilim, sevgili hafýz yâdýnda dünün…

Yazdýklarýmsa kâh bir esinti kâh nesri ömrün ve þiirlerim dikilesi tabular kýrýlasý potlar temas’ým cihan ile kimse nefesini tutan kimi insansa nefes dahi alamazken bolca bonkörce sahiplendiðim hüsran.

Dikitler saklý þehrin her iki yakasýnda da ve sarkýtlar:

Ulemasý þehrin kalemse arsýz bir ulak neþrinde sevginin hutbeler aþýlasý hüzün biçilesi umut ise içilesi ýsrarlar dua ettiðim bir imtiyaz olsa bile yalnýzlýðým bolca kükrediðim ki:

Beti benzi atmýþ þiirlerin sarkacý ve iþte içtimada iç sesim dýþarlýklý bir hüzün deðil hem benimki:

Varsa yoksa içten.

Varsa yoksa içeriði duman dolu.

Kayrasýnda varlýðýn kaþkolüne sarýldýðým bilinmezin nüansý.

Epeydir, yoktun, ey hafýz ve bak ve dinle varsa d/iþle kalemi sözcüklerden inþa ettiðim bir ömrü nazýmla niyazýmla devindiðim kadar söküklerimi bir bir avuçla ve bir avazda doðsun güneþ ve bir batýnda sönsün bu hüzün yüklü ateþ…

Bense bir hýþýmla…

Bense baþtan sona örülü saçlarýma yaðan karýn izinde ve þehrin sisinde gölgelerle oynaþan sözcüklerinse cebbar attýðý nutuklarý.

Temennim o ki.

Tevazu yüklü sesinde mevsimin varsýn olsun dört yanýmdan çevrili ve aralýksýz nakýþ iþleyen bir dilber ki göðsümde saklý ve evet:

Bahtýma razý iken.

Tahtým da varsýn olsun devrik.

Hükümranlýðýnda Ýlahi Adaletin ve hür sesinde kalemin nidalar yüklendiðim nazirelerle beslendiðim ve bak:

Gözlerimin ta içine ak:

Akýnda alnýmýn akça pakça ruhunda sefasýný sürdüðüm bonkör cefanýn.

Kuytularda yaþarken iblis.

Ayan beyan uçuþan melekler gel gör ki sadece bana gözüken.

Ve.

Yasýmýn yâdýnda saklý.

Yaþýmýn her damlasýnda ve de.

Yanýk bir mektubun külünde saklý iken.

Yakardýðýmdýr sadece yüce Mevla.

Ala çatýsý bu duygunun aþ eren hüsran denen bulutun.

Bir katre.

Bir de dik baþlý bir kare.

Üçgen iliþkisinde vurgun yediðim ruhumun mademki tek kozudur: sevgi ve umut ve iman.

Asýlý þu ferman göðün tepesine.

Varsýn soksunlar beni dünyanýn katman dolu dibine.

Dilemmam.

Diklendiðim yaþam.

Dilaltý bir þiir.

Dikitleri þehrin sarkýtlarý yüreðin hüzne biat bir ömür.

Tasvip etmediðim kadar yalaný tahammülümden ötesi olmasa bile kürediðim þu zifir ve zikrimle eþleþen her fikri.

Tamlamalarýn doðasýnda mademki gaipten gelen sözcükler bazen naralar atan bazen fýsýltý ile konuþan.

Ulvi bir gölge iken umudun iz düþümü.

Ukdelerle donanýmlý bir gönlü bahþedene duyulasý o þükür.

Þimdimden yittim yarýna meylettim dünsüz de geçmez iken ömrüm dikilesi bir sancak ve azadesi ruhun sevap bildiðim kadar verdiðim ama dönüþü olmayan her selam yaralarýmýn iniltisinde kaybolan dünya dolusu hayalimi çalan nice insan.

Kulluðum ve künyem ve kürediðim.

Küskün de deðilim artýk kendime külümdeki serveti de deðiþmezken dünya nimetlerine.

Ve hafýz…

Sözüm sadece sana.

Mademki dinleyenimsin dilediðim kadar seninle dertleþmenin verdiði o ulvi esinti.

Tünediðimsin ve türediðim ve türettiðim tüm tükenmiþliðimde saklý alný ak bir resim:

Varsýn olsun tek nokta addedileyim.

Noktasýna virgülüne bu benim:

Buðrasýnda hayatýn busesi sevdanýn ve yalýn bir niyazla koþtuðum bilinmezin tevafuk yüklü esintisi…

Mademki yoktan var edendir taptýðým ve sarýldýðým ve sarmalýnda inancýn…

Yalnýzlýðýma olduðum kadar yarýnlara da kefilim:

Tülbendi yýrtýk bir kelam.

Örtüsü üzerine serili.

Renklerin her biri mademki beyazdýr masumiyetin hasý.

Haiz olduðumdan da öte çalýnmýþ hayallerimin doðaüstü varlýðý.

Bir kül.

Bir köle.

Belki de solmuþ bir gül.

Nabzýný alamadýðým kadar hayatýn bahþedene muhtacým ve tüm lütfuna engin bir yürekle koþtuðum kadar yandýðýmýn ötesi varsýn yarým kalmýþ bir hikâyeye meyledeyim yarýnýmda saklý iken yâdýmdan sökün eden her an ve her aný anýlasý bir rüyanýn da meczup sahibesi metruk hecelerden ördüðüm bir hare bir yelek misali üstüme geçirdiðim en deðerli mintaným iken yüreðimde saklý servet bahþedene duyduðum þükür…