EFTELYA
Gözlerin düşüyor,
aklıma her an,
Yakıyor bağrımı, bir
an bakışın.
Vakitler sevdaya,
çaldığı zaman,
Suyundan içeriz,
tutuşan aşkın,
Gelirim ardınca,
olmasın kuşkun.
Neylersin aşk ile
çile barışık,
Acı kanat çırpar, can
kafesine.
Varlığın geceme,
emsalsiz ışık,
Bin dereden can var,
oy nefesine,
Ruhum selam durur,
gelir sesine.
Bulutlar aklımı,
saklıyor fersiz,
Yüzümü sarıyor, güzel
saçların.
Ah! Eftelya sevilir
mi habersiz,
Özleminden geçer,
bütün suçların,
Hasretinden gani,
parmak uçların.
Sevmeyi sorarsın, zor
mudur sevmek,
Akla ziyan düşer, sevgisiz
hayat.
Kazandırır elbet,
sevmeye emek,
Âdemle Havva’dır,
gerçek nasihat,
Eftelya sevgisiz, bir
ömür berbat.
Efkârın izinde, lal
kelimeler,
Adım haram olmuş,
sanki diline.
Konuşsan diyorum,
aşkı limeler,
Sözlerim varır mı,
gönül iline,
Aşkın fermanımdır,
böyle biline.
Vuslatın rotası,
kırılmış kayıp,
Âdemi ağlıyor, kalemi
firak.
Bırakın ağlamak,
ayıpsa ayıp,
Bedenim sızlıyor,
ruhumda merak,
Eftelya sevdamız, ne
kadar ırak…
Âdem Efiloğlu