Leke
Sefil haldeyim,
bitmişim artık ben;
lağım çukurunda dolaşan aç bir fare,
her şeyi yapabilecek duruma düşmüşüm sonunda ben.
Alışmışım çöp kokusuna,
beslenmeye artıklarla;
yaşıyorum o iğrenç uzun kuyruğumla,
yerine getiriyor neyseki işlevini ama:
basılıyor üzerine acımasızca,
acımıyorum kendime artık oysa.
Açım ben,
AÇ!
Denmez benim gibi doğuştan bir hırsıza:
yapma,
Yapma!
Yanlış yoktur benim lügatımda,
vardır benim tek bir amacım
hayatta kalmaktır o da.
Kime,
neye borcum var sahi,
ezilmenin,
dışlanmanın acısını çıkarıyorum ne de olsa.
Şişko,
çirkin suratım,
ve leş gibi kokumla,
canlıların en eziklerinden biriyim ben.
Ha insan,
ha fare,
ezilecek olanım ben her durumda,
kime anlatıyorum bunları,
o da belli değil aslında.
(
Leke başlıklı yazı
lilya.ay tarafından
25.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
