...
Yabani bir rüzgârın önünde, özgürlük ölümle yan yana, metrelerce ileriye sürükleniyordu..
Altın sarısından giderek beyaza, ömrünün son kertesine yol alırken, sihirli bir küreyi andıran güneyikler bütün ovayı kaplamıştı.
Rüzgârın üflemesiyle kolaycacık merkezinden ayrılan, acı bir çığlığa dönüşen pamukçuklar havada uçuşuyordu…
Göz alabildiğine matemle dolup taşıyordu asfalt yol; yuvarlanan kask bariyerlere fırlamış, yanık tekerlek kokusu benzin kokusuyla birleşince ağırlaşmıştı.
Sessizlik içinde; artık yazgıya terfi eden yalnızlık, umursamazlığıyla vahşi bir hayvanın ruhuna bürünmüştü.
Gelip gidenin olmadığı bu tenha kır yolunda, Lidya’nın hava yastığına dönüşen Samir, metrelerce yerde sürüklenmişti. Şişme montunun bir paçavradan farkı kalmamıştı,
Lidya’nın kolları hala belinin üzerindeydi, yüzü gözü çizik ve sıyrık doluydu. Bu çiziklerden ince ince kan aşağıya doğru sızıyordu, acı şuan uykudaydı..
Her şey fısıldıyordu, hiçbir şeyin konuşmaya cesareti yoktu; ayak parmakları üzerinde yürüyen bir gölge gibiydi ölüm. Gelip yakından emanetlerine bakıyordu; ikisi de baygındı ve bilincin son çıkışında oyalanıyordu..
Bir insanın dayanma gücünün sınırları birazdan çizilmeye başlanacaktı.
Ölüm ısrarla sonsuz bağımsızlığı vaat ediyordu; boşlukta yankılanan, notaları genzi yakan müzik, olgunlaşmamış bir meyve acısına dönüşüp, her şeyin tadını kaçırıyordu..
Lidya, artık taşıyamadığı göz kapaklarını usulcacık açmaya çalıştı ve göz çukuruna bir anda dolmaya başlayan acıyla tanışıverdi.
...
(
Lidya başlıklı yazı
mavi-yildirim tarafından
31.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
