Bir düşü camdan güneşe tutturunca sırtım Gittiğim kelimeler aynı şeyi söylediler odama...
Türlü renkte çiçek açarken su besteleri Üşüyen aklım gül yapraklarında sevda kokladı Dahlia..
Yalnızlığı kabuğuna çeken Kaç mevsim geçti yüreğimin içinden. insek ya aralık pencerelerden kentin ağaçlar fısıldadığı bahçeye.. Ay terli camları dudak buzuyla silerken En son orda kalmıştı ellerim En son orda... Sıyrılırken etekler sesimin ilmiğinden Parmakları saç tellerimde çocuklar Ve ayağımın pasını bir gözün bebeğiyle yıkayan güneş.. Düşerken sokaklara kilitli taşlar ve saatli kurallar Hani herkes kaskını taktığında Anahtar deliğinden adasına dönenler Onca duvara rağmen O kadar iyiydi bahar.. Dilimden düş damlayan merdivenler Şimdi hangi yalnızlık ikizlese beni Şiirlerimin yüzü ve sesi Dahlia..
insek ya aralık pencerelerin derin uykularıyla mutluluk yağan deniz kuşlarına.. Durdurun! Göktaşı büyüklüğünde geceleri Sus kıyılar ve ırmaklar var
( Dahlia başlıklı yazı Moonlight tarafından 31.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
