KALP AĞRISI
6
Ortalarda
bir yerden el kaldırdım hayata
Ben de
varım dediğimi hatırlıyorum
Üç beş
gardiyan sormadan sürükledi bedenimi
Ölüme razı
gelmedim diye yargıladılar
Oysa sen
varken yüreğimde nasıl ölebilirdim ki
Kelimelerimin
katili olduğumu söyledim mahkeme boyu
Aşk
reçetesine yazdığım ilaçlarımı vermediler
Susuz
yutkundum bütün anlatılanları
Yine tuttu
mahkeme ortasında kalp ağrılarım
“Zararı
yok” dedi hâkim bey istifini bile bozmadan
Yarın
beşinci celsesi bu sonuçsuz yargının
Gölgelerin
kısaldığı bir vakitte gördüm güneşi
El
birliğiyle tükettik zaman ayıracını
Bağcıklarına
bastım istemeden atardamarlarımın
Ölümün
ışığı tekledi sol yanın kenarında
Ara
verildiğinde uzaklara dalıyor gözlerim
Ardında
zılgıtlar tutan kalabalık aşk için
Salasını az
önce bitirmişti müezzin
Usanmış
nefesler iltica ediyor bedenime
Yanmayı
bilmeyen yanmayı bilmez diye hayıflanıyorum
Nedenlerini
boş yere sıralıyor hâkim bey
Zaten karar
verildi benim için aslında
Aksayan
benliğimde kırıldı umutlarım
Yangın
kokulu gözlerinden iltica ettim
Hasarlı kaldım
adım aşkla anıldığında
Uzaklaştırma
verdiler Kocaeli civarına
Bu gün son
celsesinde duruşmaların
Yarası
gitgide acıtıyor kalp ağrılarımın
Bir otobüs
dolusu cümle var ceplerimde
Aşkı kurban
ediyoruz cellâdın ellerine
Sonuna
geldik artık sevgilim
Yerin
burası değil dediğini duydum şehrinin
İzmit
körfezinde bir kahkaha atıyorum arsızca
İçime
kilitledim seninle geçmişimi
Küskünüm
aşkımıza şahitlik eden duvarlarına
Âdem Efiloğlu