M. NÝHAT MALKOÇ

            O gece ervah sanki büyük bir vatan ve vazife aþkýyla doðruldu kutlu kabirlerinden. Ulubatlý Hasan büyük bir heybetle ve satvetle bayraðý bir kere daha dikti Ýstanbul surlarýna. Minarelerden yankýlanan ezanlar ve selalar bir milleti derin uykusundan uyandýrdý; bir mýknatýs misali meydanlara çekti. Vicdanlarý uyananlar, meydanlarý kendilerine mescit edindiler. O meydanlar ki coþkulu kalabalýklarýyla mahþeri andýrýyordu. Burada toplananlarýn her biri Hamza'ydý, Bilal'di, Ebubekir'di, Ömer'di, Osman'dý, Haydar-ý Kerrâr Aliyyü'l Murteza'ydý; hak ve hakikat davasýný kahramanca sýrtlayan Muhammed(sav) ümmetiydi.

            O gece zaman utancýndan yerin dibine geçti. Akrep, gecenin ayazýnda yelkovana zehrini zerk etti. Zaman mekâný tutuþturdu o ateþin kývýlcýmlarýyla. Zira tarihlerin yazdýðý en büyük ihanetti 15 Temmuz. Uçaklardan bombalarýn yaðdýrýldýðý, milletin üzerine tanklarýn sürüldüðü o gecede halkýmýz küstah palikaryanýn önünde diz çökmedi. Tanklara ve toplara karþý iman silahýyla karþýlýk verdi. Tutsak yaþamaktansa ölümü tercih etti kahramanlar. Ruhlarýna kelepçe vurmaya çalýþanlara müsaade etmediler; dik, diri ve iri durdular.

             O gece ateþle barut kucak kucaðaydý sanki. Zýtlarýn gecesiydi. Bir yanda fitne ateþine odun taþýyanlar, öbür yanda da fitne ateþini söndürmek için, çaðýn Nemrut'unun ateþine karýncalar misali su taþýyan mefkureci sakalar vardý. Nefretini bileyenler vardý bu çaðýn Yusuflarýný derin kuyulara atmak için. Öbür yanda kuyudaki Yusuflara el uzatarak onlarý kuyudan çýkaran hakperestler... O gece Habil'in kanýný dökmek için sudan sebepler arayan Kabiller çýkýp gelmiþti tarihin derinliklerinden.  Onlar belli ki bu necip milletin Çanakkale'de yedi düvele karþý kanýyla destan yazan kahramanlarýn torunlarý olduðumuzu unutmuþlardý.

            O gece tanklarýn önüne korkusuzca yatan yiðitler vardý. Onlar ki ellerindeki bayrak misali bayraklaþmýþlardý meydanlarda. O gece vatan elden gitmesin diye yüreklerini ortaya koyanlar vardý. Yine o ateþin vakitte lime lime dökülen geceyi onaranlar vardý. Onlarýn dudaklarýndan dökülen þu mýsralar vardý: "Ülkendeki kuþlardan ne haber vardýr/Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardýr/Aþk cellâdýndan ne çýkar madem ki yâr vardýr/Yoktan da vardan da ötede bir 'Var' vardýr/Hep suç bende deðil beni yakýp yýkan bir nazar vardýr/O þarkýya özenip söylenecek mýsralar vardýr/Sakýn kader deme kaderin üstünde bir kader vardýr/Ne yapsalar boþ, göklerden gelen bir karar vardýr/Gün batsa ne olur, geceyi onaran bir mimar vardýr/Yanmýþsam külümden yapýlan bir hisar vardýr/Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardýr"

            O gece Ankara'da koca bir ordunun yapacaðýný tek baþýna yapan, darbenin seyrini deðiþtiren  bu çaðýn Ulubatlýsý, mangal yürekli Ömer Halisdemir vardý. O ki bir milletin hazana ve hüzne evrilen kaderini attýðý ilk kurþunla bahara ve neþeye çevirmiþti. Zekâi Paþa'sýndan aldýðý emri tereddütsüz yerine getirmiþti. Darbeci general Semih Terzi'yi oracýkta yere sermiþti. Canýný hiçe sayarak milli iradeye siper olmuþtu korkusuzca. Otuz kurþun yemiþti sinesinden. Mübarek kaný topraða sýzarken ezan ve sela sesleri teskin etmiþti ruhunu.

            O gece nice kahramanlar tarih yazmýþtý bir daha. Kimi Antepli Þahin, kimi Þehit Kâmil, kimi Karayýlan, kimi Ýpsiz Recep, kimi Yörük Ali Efe, kimi Sütçü Ýmam, kimi Nene Hatun, kimi Kara Fatma, kimi Halime Çavuþ, kimi Nezahat Onbaþý, kimi Halide Onbaþý, kimi Þerife Bacý, kimi Gördesli Makbule, kimi Tophaneli Hakký Bey, kimi Bigalý Mehmet Çavuþ, kimi Seyit Onbaþý, kimi Ulubatlý Hasan oldu o gece. Gözleri vatandan baþka hiçbir þey görmedi. Vakit kutlu bir direniþin eþiðindeyken o kadar devleþtiler ki tarihin sinesinden taþtýlar. O kadar büyüdüler ki boylarý daðlarý aþtý. Meydanlarýn sancýsý kutlu doðumla taçlandý.

            O gece hiç tereddüt etmeden özgürlüðün bedeli olan ölüme koþtu birbirinden yiðit insanlar. "Ama, fakat, lâkin..." i kaldýrdýlar gönül lügatlerinden. Onlar ki korkuyu def ettiler yüreklerinden. Millî marþý "Korkma..." diye baþlayan bir millete korku yaraþmazdý zaten.

            Bize aydýnlýk günler ve özgür bir ülke bahþeden, bu uðurda canlarýný seve seve feda eden 15 Temmuz þehitlerini rahmetle ve þükranla anýyorum. Ruhlarý þâd, mekânlarý cennet olsun.