
Süreyya
Saçlarını gecenin karasından almışsın
Adını göklerin yarasından almışsın
Bir yıldız kümelenmiş göklerinde
Bir ürperti alıvermiş aklını
Savurmuşsun saçlarını
Küpelerinin şıngıtıları rüzgara karışıyor
Ve sen süreyya
Dalıp sessiz akşamın ufkuna
Tütüyorsun bir yiğidin burnunda
Süreyya bana sorma nerden gidilir hasret iklimine
Ben aklını bu bela çukurunda yakmış bir divaneyim
Söyle süreyya sana nasıl cevap vereyim?
Sen süreyyasın
Ayın bağrına gebe bir mutluluksun
Çok uzaklardan görünen bir kuytusun sen
Serinlik bir bahar günü
Gözlere inen uykusun sen
Süreyya
Belki hiç olmadın da
Umut etti seni sevenler
Belki hiç sevmedin de
Ama bunu onlar bilmediler
Bir deniz kenarı matemi bugün kalbim
Köpürüp vurur dalgalarla kıyılara
Süssüz bir düğün gibi
Adsız bir gelin gibi
Ah süreyya
Ne haber var senden
Ne de haber var sana
Sen unutma bu çöl divanesini
Süreyya
Bunu kalbinde hep hatırla....
17 temmuz 2024
(Sevenlere ithafen)