Akrostiş-mehmet Fikret  Ünalan'a





Meğer  hep seni taşırmışım sefer tasında,
Elma  yanaklarının kurdu  olduğum.
Her  çıkmaz  ayın  son  Çarşambasında,
Mürdüm  eriği  misali  zorla  bulduğum.
Eyleme  artık  bana  naz-ı  tegafül.
Tût-i Mucize  gûyem, bendenize  bir  gül.

Fırında  sütlaçım, mercimekli  köftem,
İlhamımın hurisi, yazdığım en son güftem.
Kara  dutum, çatal  karam, dom dom  dom,
Re re re, ra ra ra, Gassaray Gassaray cim bom bom
Ellerimde  çiçekler,  kapında  sırılsıklam,
Tiridine  bandığımın dünyası... Araya  girdi reklam

Ürkütme  deredeki  kurbağaları, 
Naziktir  bilirsin hepsinin  doğaları.
Ayı  varsın  armudun  iyisi için  delirsin.
Leyla  bir  özge  candır, iyi  bilirsin.
Ama sen  yine  de  koru nefsini ve  özünü.
Nevin'i  kızdırma ki  oymasın  iki gözünü. 

17.07.2024 Sami  Biberoğulları ---  Seydikemer/Muğla. 

( Akrostiş-mehmet Fikret Ünalan'a başlıklı yazı Sami Biber tarafından 18.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu