Hikayelerin içinde kaybolmadan yol almak mümkün müydü? 

..

Bir adam, kalabalýklar içinden yalnýzlýðýna doðru yürüyor. Arada bir arkasýna bakýyor peþinden gelen var mý diye.. Kalbinden geçen kimselerden bir tanesini görse gitmekten vazgeçecek, onunla birlikte geri dönecek. Sadece bir tanesiyle yolunun üzerinde karþýlaþsa ona gülümseyecek, sessizliðine veda edecek!

.. ve bir kadýn, yürüyor gözleri yolun çizgisini takip ederek çiçeklerden habersiz, rüzgarý hissetmeden.. Uzaklara gitmeyi istediði o gün heybesine koyduðu kaçmak fikrinden baþka her þeye küserek. Artýk hatýrasý bile kalmamýþ olan nisana, eylüle, yaðmura ve hayale bir veda cümlesini çok görerek. Yürüyor gözleri yolun çizgisini takip ederken bomboþ bir hisle.. 

 …………….