Online Üye
Online Ziyaretçi
..Hiçbir şey yerli yerinde değil artık..
Gökyüzü gri, toprak çatlak ve ben..
Bu karmaşanın ortasında duruyorum.
Bir tarafım geçmişin külleriyle savruluyor,
diğer tarafım …
Kelebeğin izinde geleceğini şekillendirmeye çalışıyor.
……..
Şimdi dediğim şey:
kum saatinin incecik boğazından akan bir damla;
geçmişin derin kumlarına karışıp hızla kayboluyor.
Gelecek ise,
düşüncelerimde yarattığım muazzam bir hayal.. Sonsuz özgürlük içinde
saf ve kırılgan haliyle
beni kendine tutsak ediyor!
“Bir gün” diye başlayan her cümlem
içinde biraz umut çokça korku taşıyor..
Bir gün yaralarımı sarabilecek miyim?
Yoksa düşecek miyim?