Dalmıştım derinliğe,
Güzelliğine kapılmıştım,
Beni hayallere alıp götüren.
Tiryakisiydim sıcaklığının,
Bir yaz akşamı kapalı pencereler ardında.
Lambalar sönüktü, zifiri gözlerimi köreltiyordu,
Karanlıktı odam,
Beynimde vakalar yaşanıyordu,
Kimi öldürülüyor, kimi yaşatılıyordu.
Bir seni seçemedim,
Ölüm ile yaşam arasında ince bir çizgideydin sanki.
Varlığını yokluğuna katarken,
Yokluğundan kurtulamıyordum.
Oysa sadece seni hayal etmek istiyordum,
Zira vuslatı namümkün kılmışlardı bize.
Bir yanımda sen, senin yanında ben,
İkimizi sereserpe çevreleyen sessizlik.
Ben sadece sana dokunmak istiyordum,
Tenin tenime değdiğinde ,
Bir mucizeye şahitlik etmek istiyordum.
Hele gözlerin, yüreğimi ışıldatan
Cennet semalarından düşlerime düşmüş gibi.
Düşünmeden alıkoyamıyorum kendimi,
Varlığını sayıklamak yerine yaşamak istiyorum seni.
Biraz çaresizim, biraz kadersiz,
Birazda yoksun gibi.
Anılarımı anlatıyorum kendi kendime,
Deli diyor bana duvarlar,
Ve ne anlattığı belli olmayan tv haberleri,
Ben sadece senden haber almak istiyorum.
Nerdesin, iyi misin,
Yoksa yanında bir yabancı ile misin?
Ahh!
Düşüncesi bile kahrediyor beni,
Kalbimden hançerlenmişe dönüşüyorum bunu düşününce.
Nerede isen bir ses ver,
Rüzgara bırak nefesini,
Binlerce mil öteden alırım bilirsin.
Akıntıya bırak hislerini,
Hani boğulacak olursam tutunurum.
Öyle çaresizim işte, öyle kimsesiz
Biraz dağılmış, biraz da talihsiz.
Ahh!
Bir geliversen yanıbaşıma,
Tutsan ellerimden, dokunsan yüreğime,
Geldim, burdayım seninleyim desen.
Uyandırsan beni bu kötü rüyadan,
İşte o zaman güzel gözlüm,
Seninle cennet semalarında uçarken,
Yeryüzünde inciden kolyelerimizi izleyeceğiz.
Yeter ki gel,
Ve beni bu karanlık rüyamdan kurtar.
