Ruhum
sığmıyor bedenime,
Kaynıyor
öfke volkanları yüreğimde,
Kaçırdığım
fırsatlar mı?
Göğüslediğim
yangınlar mı?
Olmamışlar,
Olamamışlar
mı yoksa,
Bu
kadar yangının içindeki çiğliğim?
Zira
hamdım,
O
kadar yandım,
Hala
da yanmaktayım
Ama
çiğ kaldım.
Yanlış
anladım her defasında,
Yanlış
anlaşıldığımı sandığım gibi.
Halbuki
hiç anlaşılmamışım,
Çünkü
hiç dinlenilmemiş,
Hiç
dinlenememiş,
Lanetlenmiş
kalmışım.
Ama
aldanmışım
Kanmışım
çokça insanlara,
İnsanların
süslü laflarına,
Ve
yalanlarına.
Olur
olmaz gelen ağlama isteği,
Sonra
önüne gelene sığınma talebi,
Sarılmak
özlemi sık sık,
Böyle
bir adam değildim halbuki.
Burnumun
direği sızlıyor
Ve
iman tahtamda bir derin bir çatlak.
İhtiyarlık
mı bu,
Usanmışlık
mı
Yoksa
yepyeni alışık olmadığım bir ahlak.
Koşmak
istiyorum bilinmeze,
Obez
bedenimle,
Kırık
kanatlarımla uçmak gökyüzüne,
Yıldızlara
dokunmak belki,
Ben
sabit bir faniydim halbuki,
Yalnız
duyguların yegane hamisi.