Kendi sesimi ne zaman duymayı bıraktım, bilmiyorum. Günler birbirini kovalarken, hayatın gürültüsü içinde sesim kaybolmuş gibi hissediyorum. Sürekli bir koşuşturma, bitmeyen işler, yetişmem gereken yerler var. Ama bazen, tüm bu telaşın ortasında bir an durup nefes alıyorum. O anlarda, derinlerde bir yerlerde, kendi sesimi arıyorum.
Sabahın erken saatlerinde uyanıyorum. Ev sessiz, dışarısı henüz canlanmamış. Kahvemi alıp pencerenin önüne oturuyorum. Bu anlar benim için kıymetli; çünkü dünya henüz uyanmadan, kendi düşüncelerimi duyabiliyorum. O sessizlikte, içimde bir yerlere sakladığım düşünceler ortaya çıkıyor. Neden bu kadar yoğun olduğumu, neyin peşinden koştuğumu sorguluyorum. Belki de bu soruların cevabını bulmak için bu anlara ihtiyacım var.
Kendi sesimi dinlemek, bazen zor geliyor. Çünkü o ses, beni yüzleşmekten kaçtığım gerçeklerle buluşturuyor. Hayatın akışında bastırdığım hisler, düşünceler, kaygılar… Hepsi bir bir ortaya çıkıyor. Ama fark ediyorum ki, bu sesleri dinlemek, aslında bana iyi geliyor. Kendimle yüzleşmekten korkmamalıyım. Çünkü bu yüzleşmeler, beni güçlendiriyor, bana kim olduğumu hatırlatıyor.
Günlük hayatın gürültüsünde kendi sesimi kaybetmek kolay. Ama bu ses, aslında bana en çok ihtiyaç duyduğum şeyleri söylüyor. İçimdeki bu sesi dinlemek, hayatımı anlamlı kılmanın bir yolu. Beni ben yapan değerleri, hayalleri ve korkuları anlamamı sağlıyor. Bu yüzden, zaman zaman durup kendi sesime kulak vermek, bana bir nevi huzur getiriyor.
Kendi sesimi dinlediğimde, hayatın gerçeklerini daha net görebiliyorum. O ses, beni yanlışlarımı kabul etmeye, hatalarımı düzeltmeye ve kendimi sevmeye davet ediyor. Bu süreç, bazen zorlayıcı oluyor, ama aynı zamanda özgürleştirici. Çünkü içimdeki sesi dinlediğimde, gerçekten ne istediğimi, neye ihtiyaç duyduğumu daha iyi anlıyorum.
Kendi sesimi dinlemek, belki de hayatın en önemli derslerinden biri. Çünkü o ses, bizi doğru yola yönlendiren bir rehber gibi. Onu bastırmak, görmezden gelmek, aslında kendimizi inkâr etmek demek. Oysa, o sesi dinlediğimizde, hayatın daha anlamlı olduğunu görüyoruz.
Bu yüzden, her günün bir anında, kendi sesimi dinlemeye çalışıyorum. Çünkü biliyorum ki, o ses, beni ben yapan her şeyin anahtarı. Ve ne olursa olsun, bu sesi kaybetmemem gerektiğini öğreniyorum.
18.08.2024
Yazarın
Önceki Yazısı