Eksik etekli bir þiirdim öncemden firar etmekle kalmadýðým, aymazlýðýnda duygularýn rötarlý bir zaman tamlamasý yetmedi zamansýz mekânsýz ruhumun hem güncesi hem rüyasý asýlý kaldýðým parmaklýklarýn ruhumu parçalayýp kan revan içerisinde pes ettiðim ne ki pas ettiðim sözcüklerin neminde bazen t/aþkýn kýyýsýnda gezindiðim bazen þaþkýn yüreðime söz geçiremediðim…

Melun makamýnda çalan o þarký huzurun yoldaþý iç sesin kapýþtýðý rüzgâr misali, derdest edilmiþ notalardan tut da tutamak bildiðin duygularýn ihbarýnda saklý iken hüzün ve umudun zaman aþýmýna uðramayan tutulan nutkundan firar eden yalan gibi doðru gibi diyezinde saklý farkýndalýk önemsiz bir kâðýt parçasýnda karalanmýþ aþklarýn intiharýnda baþrolde ve iþte nakkaþýn kumaþýndan dökülen iplik parçacýklarý gibi b/öldüðüm b/ölündüðüm her gün her hece her þiirde ararken kendimi.

Heyhat!

Yolluk bildiðim yolumdan sapmasam bile sapanýmýn kýrdýðý her cam her pencere oysaki ben çocukken hiç mi hiç sokakta oynamadým.

Bir ayrýntý misali geçiþtirdiðim hüznün yüz ölçümünde saklýdýr benim çocukluðum.

Yeltendiðim yeltenmediðim ne varsa tavus kuþu gibi kabarmadý ruhumda piþirdiðim her yemek her tat her duygu.

Randýman almadýðým bir fiil:

Sev, emrinde saklý iken.

Sözcüklerin teninde dans eden dalgalar.

Ve sevip de hiçliðime konan o vakur gülüþ.

Beti benzi atmýþ gecede saklý o duruþ en çok da duraðanlýðýn bir adým sonrasý ve iþte ansýzýn yüreðimden sökün eden her kurþun ve yastýk altýmda saklý her kuruþ.

Ziynetim zinhar sevgi.

Zil zurna sarhoþ gölgemin yok iken ederi.

Zar tutan kaderde saklý ölü nefsimin son nefesi ve edimlerde saklý ruhumun kopan kopçasý ve iþte nice zihniyet ve iþte nice firari imge ve duygu sözlükten deðil ruhumdan taþan bir nehir misali ardý ardýna eklediðim zincirlerden bir bileklik oysaki ben çocukluðumu hiç yitirmedim yiten olsam da ve de oyuna yeltenen ve iþte maðdur yüreðin kýblesinde bir körebe; sözcüklerin hanesinde sobelendiðim belli belirsiz içimde saklý nice gölge.

Feryadým dinmese de.

Fal açtýðým söylemlerin ve kahvenin kýrk yýllýk hatýrýnda kýrkladýðým gözümün þehla duruþunda ve kardýðým nice duygu ve harladýðým ve hemhal olduðum dipsiz uyku ve ruhumda saklý o kuyu.

Dibini gördüm ya da hayatýn bir kere.

Rahmetini içime çektim ya umudun ve inancýn…

Huzuruna çýktýðýmda Huda’mýn ve hüznün katedrali ve iþte sözcüklerin akýbeti saklý içimde kaç baytsa artýk benden arda kalan ve nicedir beni benden alan gözüm açýk gördüðüm her rüya.

Solgun göðün savruk hayallerin ve sere serpe duygularýn kâh ikbali kâh ihmali kâh deþtikleri.

Sözcükler birer ceset gibi yýðýlý iken gözümün önünde karartma gecelerinin misilleme yaptýðý aydýnlýk kalbimde…

Deðil kabýma deðil bedenime kabrime sýðamadýðým ve Araf’taki sarkacýn tik tak sesinde saklý saatli bir bomba gibi içimde saklý Piþekâr hüzün gibi ve iþte fýrýndan yeni çýkan hayallerin uzamýnda önce saydýðým sonra eksildiðim, beþik kertmem olsa bile vazgeçmenin çok yakýnýnda belki de bir dudaðý yerde bir dudaðý gökte o Lala gibi, lal sözcüklerin ansýzýn ete kemiðe bürünmesini beklediðim kadar da bekletilmeye tahammülüm yok iken ve iþte bakaya kalan sivri dilli bir imgenin tahayyül edebildiðinden de öte kanamalý bir þiirin doðuþuna tanýklýk ederken Rabbim ve kýblem ve tüm evren.

Bir peyzaj belki de sair duygu sair imge.

Kanýmýn son damlasý deðil sadece tetiklenen buhranýn sonlanmayan mesaisi içimdeki t/aþkýna meyyal ve sýnýr tanýmadýðým kadar bentleri yýkýp geçecekmiþçesine dinmek bilmeyen bu Araf’ta saklý rüya ve her dua.

Tetiklenen ne ise.

Tertip ettiðim bir organizasyon filan da deðil asla.

Fedaisi olduðum duygularýn kaç beden büyük geliyorsa ruhumun esvabýndan dökülen taþlarýn isyanýnda deðil taçlanmak taþlanmanýn vicdansýz bekleyiþinde yüz görümü birkaç þiir diliyorum ilham kaynakçamdan idam fermaný olduðunu bildiðim her þiirin aslýnda küçük ölçekli bir þirket misali gider-gelir tablosunda saklý tuttuðum kazancý da kimselere hissettirmeden için için dolup için için boþalýyorum adeta ruhuma atanan bir kayyum gibi ve aralýksýz kum döken yüreðimde saklý o firari kum saati.

Muhalif olduðum kadar da ömre ve her ne kadar muadili olsam da kesif ve tezat bir yürekten firar ediyorum tüm hüznün bekasýnda tüm gölgelerin vedasýnda terasta saklý bir koltuk gibi hümayunum iken Rabbin meþakkatli merhametinde sadece ve sadece sýzý-yorum ruhumun çatlaðýndan sadece seziyor filan da deðilim ve seken her kurþundan bir nebze de olsa nemalanýp aslýnda kalemimin þakaðýndan vuruluyorum ve çorap söküðü gibi geliyor cümleler ve þiirler.

Serkeþ bir týnýsý var bozguna uðratýlmýþ hayatýmýn.

Sarhoþ nidalarýn deðil sefil naralarýn hiç deðil saydam yüreklerin nazarýnda bir deðer bulmalýyým ve de deðmeyeceðini bilsem bile sevgimden feragat etmeme çabasý içerisindeyim hem kendime uzak hem kendime tutsak bir firarinin de güncesi iken ve iþte son kurþunu kendime sakladýðým kadar da var en çok da heveslenip arþý alaya çýkan iç sesim en çok da vazgeçip nihayetinden kendimden geçtiðim öncemde kendimi tek geçtiðim kadar kurþungeçirmez yeleðinde kurþun kalemimin de kursaðýnda kalan son imge gibi son þiir gibi…

Sonlanmakla iþtigal diðer yandan bastýran iç sesim:

Ýhbar ettiðimden de öte vurgun yediðim dýþ sesin asla tahayyül edemeyeceði bir minvaldeyim:

Kimsesiz deðil kýlýksýz hiç deðil belki kifayetsiz belki reddi güç kabulü güç ve geceyi çeyrek geçe ve ruhuma takýlý iken o ç/engelli iðne en çok da etime batýrdýðým dikenlerimle hemhal diken üstü yaþadýðým hayat kadar da manidar olmasa bile iç sesimden ve iþte dýþ cephesini þiir içini nesir bildiðim bir hayatýn yolcusu ve duygularýn duayeni bir nebze de olsa kendimi bulup kendimden geçtiðim zor zamanlarýn hem yolcusu hem türküsü kaç baytsa artýk benden arda kalan kaç mil uzaklýðýnda olsam da çalýntý olmayan imgelerin beni yanlarýna çaðýrdýðý kadar yazýlasý her þiirin hem anlatýcýsý hem yaratýsý hem de öznesi olmakla iþtigal…