ÞEYTAN ÝMPARATORLUÐU

Dünyayý cehenneme çeviren ABD’nin þeytani yüzünü görmemiz gerekiyor. Neden þeytan diyoruz? Çünkü ülkeleri birbiriyle savaþtýran stratejiler geliþtiriyor. Silah üretip, satýyor. Masum insanlar, cehenneme dönen ülkelerinden kaçýyor; Türkiye baþta olmak üzere batýlý ve Ortadoðu ülkelerine sýðýnmacý-mülteci olarak gitmek zorunda kalýyor. Binlerce çocuk, yaþlý, hasta ve genç insan kaçamadýklarý için katlediliyor. ABD’nin tek amacý var, yeryüzü egemenliðini ele geçirmek. Kendi sömürge alanlarýný geniþletmek. Kendine rakip gördüðü baþta Rusya’yý, Çin’i, Japonya’yý ve Kore’yi saf dýþý býrakmak. Ancak bunlarý baþarmak o kadar kolay olmayacak. Çin, artýk durdurulamayan bir güç olarak ABD’nin en zorlu rakibi. 

Þimdi adým adým, özet halinde konumuza girelim:

Kristof Kolomb’un 1492 tarihli þu mektubu mutlaka okunmalý ki, konunun muhtevasý anlaþýlsýn:

“Muhammed inanýþýna, her türlü zýndýklýða puta taparlýða düþman olan ve kutsal Katolik Hristiyan dinine gönül vererek onu yücelten Ekselanslarý, hükümdarlarýný ve topraklarýný görmek, yaradýlýþlarýný öðrenmek ve onlarý kutsal dinimize döndürmek için kullanýlmasý uygun düþecek yöntemi araþtýrmak üzere ben Kristof Kolomb’u, adý geçen Hint ülkelerine göndermeye karar verdiler. Doðuya kara yoluyla gitmememi, bunun alýþýlmýþ bir yol olduðunu, bugüne deðin kimsenin geçmiþ olduðuna dair kesin tek bir iz bulunmayan batý yolunu tutmamý buyurdular.”

ABD Emperyalizminin tarihi serüveni

Sömürgecilik, güçlü devletlerin askeri gücünü kullanarak baþka topraklarýn zenginliðini zorbalýkla ele geçirmesi ve bu topraklarda egemenliðini kurmasýdýr. Emperyalizm; Sanayi Devrimi’nden sonra ortaya çýkmýþ, kapitalist toplum biçimi olmakla birlikte temelinde ekonomi vardýr. Bu anlayýþ, feodal toplum düzeninin ortadan kalkmasýndan sonra tekstil sektörünün geliþmesiyle ortaya çýkmýþtýr. Zorbalýða dayanan emperyalizmi kapitalizmin yeni versiyonu ya da modern sömürgeciliðin bir baþka adý olduðu söylenebilir. Kapitalizm ya da emperyalizmin içinde mali bir oligarþik yapýyý koruyup kollayan bir hukuk sistemi vardýr.

ABD’nin kontrolünde bulunan Atlas Okyanusu kýyýlarýna Ýngilizler yerleþerek 13 adet koloni kurmuþtur. Bu kolonilerin baþýnda Ýngiliz kralý ya da yerli halkýn seçtiði valiler bulunuyordu. Avrupa’da patlak veren yedi yýl savaþlarý sonucunda bu koloniler Ýngiltere’den ayrýlmak istemiþtir. Ýngiltere ise ekonomik buhran yaþadýðýndan kolonilerinden yeni vergiler toplamýþtýr.

Amerika, sömürgelere çay götüren üç Ýngiliz gemisine saldýrýp, çaylarý denize dökmüþtür. Bunun üzerine Ýngiltere çaylarýn bedelinin ödenmesini istemiþ ve Boston limanýný abluka altýna almýþtýr. Filedelfiya’da toplanan sömürge temsilcileri Ýngiltere ile savaþmaya karar vermiþtir. 1775 yýlýnda Ýngilizler, Boston yakýnlarýnda Amerika’ya ait silah deposuna baskýn düzenlemiþtir. Bu saldýrý sonu-cunda savaþ çýkmýþtýr.

Ýngiltere, Amerika’yý kontrol altýna almak istemesi üzerine Virginia sömürgesi baðýmsýzlýðýný ilan ederek Ýngiltere ile savaþa tutuþunca, diðer sömürgelerde baðýmsýzlýklarýný ilan ederek Filedelfiya’da, 1776 tarihinde ikinci kez toplantý düzenlenerek, topyekun Ýngiltere ile savaþ kararý alýnarak Ýnsan Haklarý ve Bildirgesini de kabul etmiþlerdir. Bu belgeler ABD Anayasasý’nýn temelini oluþturmuþtur.

XVIII. yüzyýl ortalarýnda sayýlarý on üçü bulan koloniler, Amerika Birleþik Devletlerinin temelini oluþturmuþtur. 1776 yýlýnda on üç Ýngiliz kolonisi Genç Amerika Cumhuriyeti’ni oluþturmuþ, bir okyanustan diðerine uzanan topraklarý fethetmiþtir. Bu dönemde koloni sistemi giderek sömürgecilik politikasýna dönüþmüþtür. Nüfus artmýþ, tarýma dayanan ekonomi geliþmiþ, iþ adamlarý ticari faaliyetlerde bulunmuþtur. Yeniçað” olarak adlandýrýlan dönemde yaþanan coðrafi keþifler sonucunda “sömürge imparatorluklarý” kurulmuþtur.

Avrupalýlar o dönemlerde “ticareti ve Hristiyanlýðý” medeniyetin temeli olarak gördüklerinden, bu fikirlerini gittikleri her yere yayma amacý gütmüþtür. Sömürgeci düzenler uzun süre ayakta kalabilmiþtir ancak resmi sömürgecilikler, daha derin izler býrakarak kýsa bir süre sonra tarih sahnesinden çekilmiþtir. Örnek: Fransa, Cezayir’de 132 yýl, Güney Vietnam’da 100 yýl kadar kalabilmiþtir.

Hans Neisser, 1960-1963 yýllarý arasýnda emperyalizmi þöyle tanýmlamýþtýr: “Bir ulusun doðal sýnýrlarýnýn ötesindeki nüfusu kendi siyasi yönetimi altýna almak amacýyla bu sýnýrlarýn ötesinde bir imparatorluk kurma sürecidir.” Nadel ve Perry Curtis; emperyalizmi “egemenliðin veya kontrolün dolaylý veya dolaysýz þekilde geniþletilmesi” olarak tarif etmiþlerdir. Hans J. Morgenthau ise emperyalizmi statükoyu yýkmaya yönelik politika olarak tarif etmiþtir. Lenin ise; emperyalizmi kapitalizmin en ileri aþamasý olarak tarif etmiþtir.

ABD’nin emperyalist iþtahýnýn Kristof Kolomb ile kabardýðýný söyleyebiliriz. Zira Kolomb 1492 yýlýn-da Atlantik Okyanusu’nu aþarak Amerika’ya ulaþan ilk Avrupalý olarak bilinir. Colomb, bu yolculu-ðu sýrasýnda Yeni Dünya sandýðý Hint adalarýna gelmiþ ve buraya San Salvador adýný vermiþtir. Ýþte bu tarihten itibaren bu adalar iþgal edilmiþ, insanlar katledilmiþtir. Bu sömürgecilik anlayýþý, Vietnam’a ve Güney Amerika ülkelerinden Japonya’ya kadar uzayan tarihi süreçtir.

Savaþlarýn temeline bakýldýðýnda mutlaka emperyalist bir anlayýþla karþýlaþýrýz. Ülkeleri iþgal eden zihniyet, iþgal ettiði topraklarda vakit kaybetmeden üslerini oluþturur ve bu üsler üzerinden savaþlar yürütülür.

1. Dünya savaþýnýn çýkýþ sebebinin tamamen ekonomik sebepler olduðu bilinen bir gerçektir. Devletlerarasý bloklaþmalarda Almanya, Avusturya, Macaristan, Osmanlý ve Bulgaristan ittifak grubunu; Fransa ve Rusya itilaf bloðunu oluþturmuþtur. 1917 yýlýna kadar tarafsýz kalan ABD, Almanya’nýn itilaf devletleriyle ticari faaliyetlerini engellemesi üzerine 1917 yýlýnda savaþa girmek zorunda kalmýþtýr. ABD’nin yapýlan savaþta adý geçmese de savaþýn içinde etkin rol oynamýþ; üçlü itilaf devletlerinin galip çýkmasýný saðlamýþtýr.

1920’li yýllarda ABD ekonomik refah içindeydi. Ýþçi ücretleri artarken çiftçilerin kazançlarý da artmýþtýr. Amerikan halkýnýn % 40’ý otomobil, buzdolabý, radyo alabilecek duruma gelmiþtir. ABD, savaþ öncesi ve sonrasý dönemde borç alan ülke durumundan artýk borç veren ülke durumuna gelmiþ-tir.

ABD’de iktidar cumhuriyetçilerin eline geçince; ülke genelinde ekonomik ve siyasi bunalýmlar baþ-göstermiþtir. Sorunlarýn baþýnda göçmen sorunu gelmekteydi. 1933 yýlýnda ABD’nin uygulamaya aldýðý kotalý “Göçmen Yasasý” ile birlikte 14 milyon Amerikalý iþsiz kalmýþtýr.

ABD’nin görünürde tarafsýzlýðý Japonya’nýn 1941 yýlýnda Pearl Harbor’da bulunan ABD üslerine saldýrýsýyla bozulmuþtur. Ýngiltere’nin talebi üzerine tüm fabrikalar silah ürettiler. Önce Amerika üzerine, sonra Kuzey Afrika’da, Ýtalya’da ve Fransa’da Normandiya çýkarmasý adý altýnda savaþý kazanana kadar askeri destek saðladý. Bu savaþ, 7 Mayýs 1945 yýlýnda Almanya’nýn teslim olmasýyla son bulmuþtur. ABD, Japon saldýrýlarýna karþýlýk olarak Hiroþima ve Nagazaki’ye iki atom bombasý atmýþtýr.

Ýkinci dünya savaþý, sömürgeciliðe dayanan imparatorluklarý ekonomik yýkýma uðratmýþtýr. Bu dönem ABD’nin küresel bir güç olarak ortaya çýktýðý dönem olmuþtur. ABD, bu gücünü kullanarak Avrupa’nýn tüm ihtiyaçlarýný karþýlamýþ, tarým sanayisini güçlendirmiþtir. Batý Galler Bölgesi eyaletleri, Atlantik cephesinin ihtiyacý olan silah ve mühimmatýn % 35’ini, Pasifik cephesinin ihtiyacýnýn % 86’sýný karþýlamýþtýr.

Neticede savaþýn galipleri SSCB ile ABD olmuþtur. Fransa ve Çin galip gelen devletler olarak kabul edilseler de zayýf ülkeler durumundaydýlar. Gelinen bu durum, SSCB’nin sosyalizmi yayma dönemi olurken; ABD demokrasi-sini yayma dönemi olmuþtur.

Savaþ sonrasýnda neler oldu?

Savaþ sonrasýnda dünya barýþýný saðlamak için bir takým adýmlar atýldý. San Francisco’da Birleþmiþ Milletler Örgütü kuruldu. Amacý gayet insani görünüyordu: Ülkeler arasýnda barýþçýl iliþkilerin kurulmasý ve dünyadaki ekonomik, siyasi ve toplumsal haklarýn geliþmesini saðlamaktý. Avrupa ülkeleri savaþlardan yýlmýþtý ve barýþ istiyordu. Roosvelt’in halefi olarak ortaya çýkan Truman, bir kriz ve soðuk savaþ yaratmanýn gayreti içine girmiþti. Truman Doktri’nin amacý; komünizmin yayýlmasýný engellemek için tüm Avrupa ülkelere askeri destek saðlamaktý. Bu fikir, ABD Dýþiþleri Bakaný George C. Marshal’ýn adýný taþýyan “Marshal Planý” ile hayat buldu. Marshal Planý ile yýkýma uðramýþ Avrupa ülkelerinin toparlanmasýný saðlamaktý. 1949 yýlýnda ABD, Kanada ve 10 Avrupa ülkesi herhangi bir saldýrýya karþý Kuzey Atlantik Anlaþmasý Örgütü’nü (NATO) kurdu. Bu geliþmeler ya-þanýrken SSCB’de nükleer silah üretmeye baþlamýþtý. ABD’de, SSCB’ne karþý nükleer silah üretimini artýrdý.

Araþtýrmacýlarýn yaptýðý açýklamalara göre ABD’nin küresel gücünü belirleyen dört alan vardýr.

• Askeri anlamda eþi olmayan bir küresel eriþime sahip olmasý,
• Ekonomik olarak rakipleri Japonya ve Almanya karþý küresel büyümenin lokomotifi olmasý
• Teknolojik olarak yeniliðin tüm ileri uçlarýnýn önderi olmasý,
• Tüm aþýrýlýklarýna raðmen kültürel olarak dünya gençleri arasýnda ki cazibesinin yüksek ol-masý.

Sonuç itibariyle; ABD’yi süper bir güç haline getiren bu dört alanýn bir araya gelmesidir. ABD, II. Dünya Savaþý’ndan öncü güç olarak çýkmýþ, teknoloji ve üretimde üstünlüðü ele geçirmiþtir. ABD, kendisini uluslararasý iliþkilerde özgürlüklerin ve özel mülkiyet haklarýnýn savunucusu olarak göstermiþtir. Dün olduðu gibi bugün de ABD, kendisini sonsuz sermaye birikimine adamýþ, tüm kesimlere liderlik etmektedir. Bu makaleyi hazýrlarken akademikkaynak. com’dan faydalandýðýmý belirtek isterim.

Yakýn tarihimize baktýðýmýzda, Orta Doðu coðrafyasýnda ABD-Ýsrail kaynaklý bir projenin iþlerlik kazandýðýný görüyoruz. 8-10 Temmuz 2004 tarihinde ABD Baþkaný George W.Bush'un baþkanlýðýnda Sea Island, Georgia'da düzenlenen G8 zirvesi sonrasýnda, BOP'un genel olarak benimsendiðine dair bildiri yayýnlanmýþtýr. Bu proje kapsamýnda 2003 yýlýndan baþlayarak Libya, Irak ve Suriye ABD emperyalizmin hedefi haline geldi. Libya lideri Kaddafi linç edilerek öldürüldü. Irak lideri Saddam Hüseyin idam edilerek öldürüldü.

Sonuç olarak:

Rusya, ABD ve batýlý ülkelerin yayýlmacýlýðýna karþý ve tabi ki kendi politik çýkarlarý gereði Suriye’yi koruma altýna almýþtýr. Adý önceleri BOP olan, sonradan GOP olan bu proje, Ortadoðu’yu bir üçüncü dünya savaþýnýn çýkýþ noktasý yapmak istemektedir. Bence, Yahudiliðin amacý olan Arz-u Mevut idealini Armagedon ile gerçekleþtirmek

Bu durumda, Ýslam ülkelerinin bir an önce bir araya gelerek küresel yayýlmacýlýða karþý koymasý gerekmektedir. Ancak durum çok kötü! Arap ülkelerinin çoðu, BOP’un hayat kaynaðý olan Ýsrail ile siyasi, iktisadi yönden sýký bir iþbirliði halindedir. Kardeþ ülkelerin cehenneme dönüþmesi umurlarýnda bile deðil. Filistin-Gazze örnekleri orta-da...