Ölüm idi birincil imge ve kat izinde saklý kaderin…

Aþkýn neþrinde saklý nice hutbe

Ve sözcükler…

Ah, sözcükler alabildiðine içine serildiðim kefenim

Gök ise umarsýz

Aymazlýðýnda hüznün

Cahil imgeler pervasýz

Þerh düþülesi sefil iklim

Bense yerin deðil göðün müridi

Mücbir sebeplerle terk edilmiþliðim

Dilimden düþmediði kadar Rabbimin

Dibi görmüþlüðüm evveliyat gerektiren

Bir çözüm

Hüznüme

Yakamý iliklediðim kadar saçým örgülü

Edepli ve dilbaz

Sözcükler divitine bandýðým kaderin

Keder yüklü nice edim

Batýlý yüreklerin

Atýk misali kimi insan içini kusarken

Geride yatan yýlan

Ýblise dahi pabucunu ters giydiren

Hazansa metruk bir hanede saklý

Alabildiðine endamlý ve kahreden

Bir dikit ise içime saplanan

Sarkýtý yüreðin

Körüklü imgeler

Kazaným babýnda acýlarýmýz

Kaybettiðimiz ihlaslý yanýmýz

Yaþamaya yaþatmaya da meyyal her iklim…

Neminde saklýyým akasya aðaçlarýnýn ve bir bulutun pervasýzlýðýnda sille tokat saldýran kimse abasý yanýk renklere ve muradýmý dillendiremediðim kadar bahtiyarým sözcüklerin sessiz bahçesinde uyak misali peþine düþtüðüm þiirlerin ulak bildiðimse kalemin arsýzca sökün eden nameleri.

Bir rengim ya da deðil.

Bir mevsim bir de merasim ve girift hecelerde nükseden siren sesi olmasýn yeter ki akýbetim.

Hýnca hýnç koridorlarý þehir hastanelerinin soluksuz kaldýðým bekleme salonlarý ve acil kapýlarýnda nöbet tuttuðum acýyan olsa da tüm varlýðým açmadýðým kadar kilitli kapýlarý ve açýsýný bilemediðim acýlarýn kýrýk sazýnda kopuk bir tel çalgýnýn kehaneti ve kâhini iken Çingene kadýn nemli bir nazda yüklendiðim niyazda sabitlendiðim ve sadece Rabbimden istediðim.

Nemrut Daðýnýn kaçýncý rakýmý ise yaþamak.

Kaf Daðýnda saklý uzun burunlu nidalar kulaðýnda küpe sadýk kaldýðým hüzünlü þarkýlar ve þaibeli bir kisve göðün saltanatý sonlanmasýn yeter ki yerkürenin silik yâdý hem dündeyim hem günde:

Hem gömülüyüm hem yitik.

Þadýrvanda yaþayan bir göçebe belki de.

Þiarým huzur þiarým aþk þakýyan kalemime de deðmesin göz yine de tek göz bir âlemde þerit geçirdiðim kadar sözcüklere ve kabaran yüreðimde yere çöken tortu kibar bir reverans ile kalemin sökemediði her doku ve ruhuma saplanan nice oku elbet indinde kaderin yerimde mýhlanýp kaldýðýmdan da öte kaçýncý miladýmsa artýk hidayete erdim ereceðim.

Bir mýntýka.

Bir mahlas.

Bir rahle.

Bir çöküntü.

Bir çoðaltýl.

Renklerin nispet ettiði karanlýðýn da dinmeyen nidalarý.

Esefle yüz sürdüðüm deðil asla.

Saklý olsam dahi Araf’ta.

Ve s/üzgün coðrafyalarýn nazarýnda ulaþamadýðým bir kýta dizelerin nakþettiði yüreðin yerinden sökün ettiði ve tül gibi uçuþan ve ruhumla seviþen bin bir gaye bir o kadar içimde hâsýl olan hengâme.

Tutuþan saçlarým.

Terli nazlarým.

Tuzlu yaþlarým.

Yasýmla eþ deðer yaþýmdan akan sayýlarýn her biri ve evet, ben bin yaþýnda bir çocuðum ruhumda oynadýðým oyunlara kefil bazen sobelendiðim bazen lades deyip de içime çekildiðim kâh denizyýldýzý kâh göðün bakir Yýldýzý kâh doðumu ile ölümü bir, bir þiirin çektiðin nazýnda saklý iken hem hikâyesi hem muradý.

Sessizlik.

Susmaya meyyal her hece.

Sus payý her söylemde kýlavuzun iken Kutup Yýldýzý ve narým ve nurum ve tüm nidam saklý kalan iç yaramdan damlayan her yaþý içime çektiðim kadar da esen rüzgârý kimliðimle deðil kalemimle denk düþmekse rahmete elbet Rabbimden gelene razý…