Yangýnýmýn Ýçinde Ben

Hayat, diyorum bazen bir yangýn gibi; aniden patlak veren, her þeyi sarýp sarmalayan ve geride yalnýzca küller býrakan bir ateþ olsa da yakarken güçlü yapýyor. Kimi zaman, bu yangýn ruhumuzun derinliklerinden yükselirken, kimi zaman dýþ dünyadan gelen bir tehdit gibi görünür. Ama bu tehditlere raðmen bir kalkandýr, kendimden iyi biliyorum. Yangýnýn hikâyesini yazmak istedim; ama hangi yangýný anlatmalýyým? Düþüncelerimin çýkmazýna çýkaran bu yangýndan söz açacaktým. Oysa kalbim, tüm gücünü yitirince, kelimeler sessizce iç geçirir olunca ayýkýr oldum aniden. Gördüðüm tüm yüzler, aniden belirsizleþti; eriyip giden hatýralar gibi. Ýnandýðým her þey, birer birer beni altüst etti. Gözlerimdeki renkler, aniden soldu; içimdeki gerçeklik, sanki bir fýrtýna ile silinip gitti. Her þeyin ötesine geçmek, içimdeki realiteyi çizmek istedim; ama yangýnýn alevleri, ruhumu sararken, ben kendimi kaybettim derken o yangýnýn içinde kendime baktým, bir çelik gibi çelikleþen yüreðime. Oysa boþuna gözyaþý dökmüþüm bu yangýn için, boþuna korkmuþum.

Ateþ, yalnýzca bir yok edici deðil, ayný zamanda bir çelik zýrhý giydirenmiþ. Yangýn, yýkýmýn ardýndan yeni bir baþlangýcýn habercisiymiþ anladým. Küller arasýnda kaybolmuþ hayallerim, yeniden doðmak için yanmayý bekliyormuþ. Her yanýþýmda, içimdeki alevler yükseliyor; her parça kül, bir baþka hikâyenin baþlangýcýný müjdeliyor. Yangýnýn ortasýnda, kendimi bulmak zorundayým. Her yanýþ, yeniden var olmanýn sevinciyle dolup taþýyordu yüreðimde. Karanlýk düþünceler, ateþin ýþýðýnda yol alýrken, cesaretle doluyorum. Yangýnýn hikâyesi, yalnýzca bir kaybýn deðil, ayný zamanda bir kazancýn hikâyesiymiþ anladým. Küller arasýnda, yeni bir yaþamýn filizlendiðini görmek, ruhuma bir sevinç veriyor. Her yanýþýmda, yeniden doðuþun tadýný alýyorum. Yangýn, beni sararken, ben de onu kucaklýyorum.

Yangýnýn sýcaklýðý, içimdeki soðuk duygularý eritiyor. Her alev, geçmiþin izlerini aydýnlatýyor; her kývýlcým, geleceðe dair umutlarýmý yeþertiyor. Küller arasýnda yürürken, kaybettiðim her þeyin aslýnda yeni bir baþlangýca dönüþebileceðini fark ediyorum. Yangýnýn ortasýnda, kaybolmuþ hislerim yeniden canlanýyor. Korkularým, kaygýlarým, hepsi alevlerin arasýnda dans ediyor. Her yanýþ, beni daha güçlü kýlýyor. Bazen, yangýnýn alevleriyle sarýlýyken, karanlýðýn içindeki ýþýðý görebiliyorum. Geçmiþin acýlarý, yangýnýn sýcaklýðýyla hafifliyor. Her aný, her hatýra, birer birer alev alýyor ve ruhumda yeni bir yaþam doðuyor. Yangýn, sadece bir yýkým deðil; ayný zamanda bir arýnma süreci. Küller, geçmiþin yüklerinden kurtulmamý saðlarken, ateþ, beni geleceðe taþýyor.

Küller arasýnda yürümek, bana hayatýn geçiciliðini hatýrlatýyor. Her þeyin bir sonu olduðunu bilmek, belki de yangýnýn en acýmasýz gerçeði. Ama bu son, ayný zamanda yeni bir baþlangýcýn kapýsýný aralýyor. Yangýnýn hikâyesi, kayýplarýmýzýn ardýndan yeniden doðmamýzýn hikâyesidir. Geçmiþin izlerini taþýyan her bir kül, geleceðe dair umut dolu bir mesaj taþýyor. Yangýnýn içinde kaybolmuþ hislerim, yeniden þekilleniyor. Küllerin ardýnda, hayatýn anlamýný bulmak için mücadele ediyorum. Yangýnýn sýcaklýðý, içimdeki karanlýklarý aydýnlatýyor. Her yanýþýmda, ruhumda yeni bir kývýlcým yanýyor. Yangýnýn hikâyesi, benim hikâyemdir. Küller arasýnda, yeniden doðmak için yanmayý bekleyen hayallerim, bu yangýnda hayat buluyor. Ve ben, her alevde, her yanýþta, yeniden var olmanýn tadýný çýkarýyorum. Bu yangýn, beni sararken, ben de onu kucaklýyorum. Ateþin sýcaklýðý, beni derin bir sevgiyle sarmalýyor. Yangýn, yalnýzca bir yok ediþ deðil; ayný zamanda bir anlama, bir yeniden doðuþ. Bu yangýnýn hikâyesi, beni ben yapan her þeyin özüdür. Her yanýþ, bir baþka hikâyenin kapýsýný aralýyor. Yangýnýn alevlerinde kaybolmuþ ruhum, yeniden doðuþun coþkusunu yaþýyor. Sonuç olarak, yangýnýn hikâyesi, bir yolculuðun öyküsüdür. Küller arasýnda kaybolmuþ hayallerim, yeniden yeþeriyor. Yangýn, beni sarmaladýkça, ben de onun sýcaklýðýnda kayboluyorum. Her alev, yeni bir baþlangýç; her yanýþ, geçmiþin yüklerinden kurtulmanýn bir yolu. Yangýnýn hikâyesi, içimdeki yangýnýn büyüsüdür. Ve bu büyü, beni her seferinde yeniden var olmaya çaðýrýyor, vesselam.

Mehmet Aluç