Peygamber Efendimiz (s.a.v.) camiler hakkýnda, “Allah katýnda en makbul mekânlardýr.” demiþtir.
 
Bu hadis varken herhangi bir girizgâh yapma gereksinimi duymuyor ve doðrudan çok ilginç bulduðum bir hatýramý sizlerle paylaþýyorum.
 
Mýsýr Çarþýsý’ndan çýkmak üzereyken Eminönü Yeni Camii’nde öðle ezaný okunuyordu. Günlerden cuma olduðu için erkekler camiye akýn etmeye baþlamýþtý. Hazýr abdestim üzerimdeyken namaz kýlmak için camiye yöneldim, avluya giriþ yaptým.
 
Erkekler caminin içini doldurmuþlardý bile. Avlunun en gerisinde iki sýra hâlindeki kadýnlarý görünce onlarýn yanýna seðirtip, sýkýþýk da olsa kendime yer bulabildim ve hutbeyi dinlemeye baþladým.
 
Az sonra cumanýn ilk sünnetine kalkmýþtý cemaat. O sýrada caminin çevresinde ve üstünde kalabalýk bir kuþ sürüsü belirdi. Tavaf yapar gibi hep ayný yönde dönerek mütemadiyen uçuyorlardý. Hutbe sýrasýnda hiç seslerini duymadýðýmýz bu kuþlar giderek kalabalýklaþtý ve þiddetli kanat çýrpma sesleri arasýnda dört rekât sünneti tamamladýk.
 
Kuþlar, farzý kýlmaya kalktýðýmýzda uçmayý ve ötüþmeyi kesip pervazlarýn demirlerine sýkýþýk vaziyette kondu ve sessizleþti. Selam verdiðimizde yeniden havalandýlar.
 
Son sünneti kýlarken de kuþlarýn bu olaðan dýþý heyecanlý kanat çýrpmalarýna ve ötüþlerine þahit olduk. Sonrasýnda hepsi uçup gitti.
 
Cemaatin dikkatini çekti bu durum ve büyük ihtimalle aramýzda Allah katýnda deðeri yüksek birinin bulunduðuna dair konuþmalar oldu.
 
Mücella Pakdemir