BAHARA
AZ KALDI
Bir
derviş unutmamı söyledi
Ebem
kuşağı gözlerini hiç kapatmadan…
Oysa
daha mevsimlerden umuttu Nisan
Taze
baharlara
Gonca
çiçeklere
Isınan
yeryüzüne…
Gözlerime
düşen cemreler
Yüreğimde
yağmur oldu
Dudaklarımda
sus
Ruhum
baksana gecelerde mahpus
Şimdi
Sokağa
çıkma yasaklarında
Her
köşe başında Azrail
Covit
on dokuz adında…
Bekleme
mevsimlerinde
Devşirme
sözcükler ısmarladım
Yana
yakıla şiirlere
Bir
küçük hu payı düştü nasibime
Nasip
diye düştüğüm yollarda
Aç
kalmışlığıma bile aldırmadım…
Ezeli
ve ebedi bir düştür
Sükutumun
adresi
Aşkın
derinlerinde pembe hayaller
Amaçsızca
ölen kuşlara mezar
Saldım
denizimin dalgalarını
Gözkapaklarımdan
Sadece
kirpiklerim ıslandı
Sadece
karım var zararımdan…
Bir
derviş unutmamı söyledi
Ebemkuşağı gözlerini hiç kapatmadan…
Söylesene
hapsetsem duyularımı her söylenene
Öyleyse
kimim ben!
Şimdi
katmerli sevinçler muştuluyorum yarınlara
Bizi
evlere hapseden coronaya meydan okuyarak
Az
daha sabır
Az
kaldı bahara
Bahara
az kaldı …
Adem
Efiloğlu