Sayıklamalar 4
BENİ ANLAMIYORLAR
Masamın üzeri niçin bu kadar düzenli?
Ve niçin gözüme takılıyor yere düşürülmüş sigara külü?
Tepemde emanet gibi duran üç beş teli, neden her gün özenle tarıyorum?
Pantolonumun darlığı niçin beni rahatsız etmiyor?
İçimden bir ses:
”Dağıtmalısın kendini” diyor.
Üzerine titrediğim düzeni yıkmak istiyorum.
Yaşamanın anlamı üzerine düşüncelerim yoğunlaşıyor.
Çıldıracak gibi oluyorum.
Kendimi başkalarından ayrı buluyorum.
Bunu yürürken durmamdan, konuşurken susmamdan, gülerken ağlamamdan anlıyorum...
Bir kalemim bir kâğıdım vardı eskiden.
Eski dediğim, yaşamayı sevdiğim yıllar yani.
Şimdi onu da kaybettim artık.
Kalem nedir kalem?
Karalanmış üç beş satırın ne önemi var?
Bu hareket yokluğa değil mi?
Tükenişe değil mi bu telaşlı yürüyüş?..
Hayâl…
Hep bu olmalı benim dünyam.
Ben bu erişilmezin kurbanı olmalıyım.
Güneşin doğması, ayın bulutlar arasında akıp gidişi ve ana rahminden yere düşen bir çocuğun çığlıkları ilgilendirmiyor olmalı beni.
Ben kimim?
Bir hiç…
Saçma sayıklamaların çocuğu, oyuncağı...
Kendini gecelere esir etmiş, tütüne esir etmiş, sessiz gürültüye esir etmiş basit, zavallı insan…
Hayır hayır…
Ben başkalarına benzememeliyim.
Ne sarışın ,gözlüklü adama,ne de belden aşağısından gayrı şey düşünmeyen budalaya benzemeliyim.
Ben, bana benzemeliyim.
Zaten ben bana benziyorum.
Benim bana benzemediğimi sana kim söyledi?
Ne demişti şair:
“Ben bir küçük kızım, ben bir deli kızım.
Siz beni ne anlarsınız siz…”
Ahmet KÖKEN
(
Sayıklamalar 4 başlıklı yazı
ahmet-koken tarafından
25.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
