İlahi Emrine sadık olduğum kadar
Rabbin ve işte tefrikası yüreğin: aralıksız hamt ettiğim yetmedi hatmettiğim
sureler, gecenin çehresine değen, d/okunan bir yıldız misali varsın kabrimde
saklı olsun gaipten gelen gölgeler.
İdrak ettiğimden de öte idame ettiğim
yalnızlığın polenlerine saçılıdır ruhumdan sökün eden yaşın da yasın da
dolmamışken miadı yüz görümü bir şiir dileyip de ilham perimden ve işte nasıl
ki kalemimdir kolluk kuvveti yüreğimin ve saçaklarına takılıp da ayağımın
altında serili kilimin üzerine serili hayatın çapkın bir o kadar muzip
gülüşleri.
Bir kehanet değil elbet bir kâhin
asla:
Tayin edilmiş rotamdan sapmadığım
kadar makul olan ne var ne yok, aralıksız kıyamdayım.
İklimlerden sökün eden veryansın yüklü
ihtimaller zinciri ve aşkla pekişen şairin yükünü hafifleten ve takılı iken
imgelere bir toka mahiyetinde yüzümüzde açan çiçekler misali öykündüğüm mademki
aşkın itibarı o halde duygular fora şair: istikametin varacağın kadardan da
uzak olsa bile asla ve asla pes etme.
Düşlerim tekin değil bu aralar soyut resimlerde saklı
varlığım.
Ak akçe misali ak alın yazımda saklı mealim
Hüzün köşkünde yeşeren
Nadide bir çiçek iken ikbalim
Saf tuttuğum umudun
Safi duygu ve huzurun
Bandığımın ertesi kalemin ucundan
Dökülen öncemde tutulmuş nutkun
Sabrına binaen
Tutuklu sözcüklerle ördüğüm ufkun
Tam da göz hizasında şakıyan bülbülün
Sehven ölü addedilse de yalnızlığım
Salkım saçak duygulardan ördüğüm
Yalın ve sıra dışı bir masalın
Sahi kahramanı mıyım sadece?
Anlatıcısı belki de sair hece sair kelime
Şivesi tutuk bir mazlum
Siması tanıdık bir yabancı
Aş erdiğim yarınların ikbali
Sürmanşet ilham
Sürmenaj geçiren kalem
Aşkın katıksız rüzgârı ve özlemi
Göğün de mendireği iken hüznümle
B/öldüğüm güncemin dünde kalan neşesi
Tokuşan sözcükle tekelleşen değildi
sevginin misafiri
İhlal edilesi hiç değil
Göğün kırık gönlünde hicreti dünün
Yerkürenin solgun ferinde bazen bir
muamma
Bazen cebelleşen yasla
Yasa mağduru değilken yaş ve yas
Ve işte kırdı zincirlerini şair nüktedan
bir rotada
Seyreden gemi misali
Batık hazine değil atık bir ruh hiç
değil
Sözcüklerin yakan ve yağdıran meşrebi
Simyacı idi kalem
Simli sesinde hasretin
Bozguna uğrasa da şairin
Tek menfaati yoktu
Köpüren denizin çılgın dalgaları
Kopsa da kalbin sarnıcı
Temenni yüklü bir devinim
Aşkın aşka hasreti
Kalbin delik vasfı
İçine doluşan yası bertaraf ettiğine
yemin eden
Yazdığı kadar temkinli
Sevebildiğinden de öte
Seyyah bir yükümlülük bellediği
şairin
Olsa da külfeti
Mealine ve mahlasına sadık o nefer
ki:
Bazen delişmen
Bazense bir devşirmen misali
Çılgınca vuran sahile
Yüzüne atılan bir tokattan dahi
tesirli
Kalemin coşkulu neşrine
Kâh bir nesir eklediği
Kâh şiir iken yüreğin masum söylemi
Kâğıttan kayıklarında yüzdüğü kadar
Yüreğin devasa denizi
Ve aşkın şahı
Mimlendiği ne ki kalemin…