Şairin Kılıcı...



Muhteris bir renkti karanın karanlığında

demlenen geceye hasreti gün ışığının

nimeti iken beyaza tekabül eden

o devrik sancı ve atıl bir gezegen gibi

karanlığın gözünden düşen yaşı

tek görendi şair

en çok da yasının müdavimi iklimsiz bir şecereye

eşlik eden mağdur sözcükler

kınında kalem

kanı çekilen denizin öfkesi

arşınladığı dehlizin niyeti

asılı kaldığı kadar karanlığın

dökümlü eteklerinde çözülen nidalar

düğümler

algının sonlandığı ufku dahi delip geçerken sevgi

ve iman

elbet karanlığın da sonlanacağı olmamalıydı

bir kaygı bir algı eşiği

dibe vuran cihan densiz rüzgâr

candan giden canı cananı hasretle anan

şairin kılıcı kalem kaidesi kalesi

kalburüstü duyguların

haznesinde saklı iken sevginin umudun albenisi

ve r/eşit kılınırcasına şiir

emsalsiz bir yoğunlukta sürdüğü kadar şair,

hem yüreğin hem evrenin gizini

ansızın infilak eden gök gibi boşalan

âdeta gökten ve şairin yüreğinden

korunaklı bir iklim babında

şair nasıl ki rest çekmişti acımasız asalak ruhlara

ve kine ve kibre

alabildiğine uzak

ve işte içine düşülesi her muhtemel tuzak

bir renk gibi çoğalan gözlerinde

bir rakımsa sevgi

şairin verilen hükmü gözünü dikmişken en tepeye

varsın tepelensin bir ömür

tav olmadığı kadar cihanın albenisine

tutulan nutku ivme kazanan mutu

ve kalemin sefasında yaşadığı kadar

nabzını alamasa da kimi insanın

çöreklenen hüzün akabinde umut

cefanın sanrısı

yalnızlığın kaygısı

ve işte kayıt açtığı kadar şiire ve yeni güne

tebessüm ehli bir güneş ki

bu sefer doğmuştu işte içinde

kayrasında sevginin kalıbı da yok iken yüreğin

kabından taşan bir iklim gibi

neferi sevginin bentleri aşan bedenden

sızan ruhun

aşkla muktedir olana duyduğu hürmeti

Allah yolunda izini sürdüğü hidayetin

ve muhabbetin rahmeti

bir kanıp da bin kere kaydığı

bir karıp da önünü,

önünü alamadı kadar duyguların

şiirlerle hicvettiği nasıl ki hicreti idi ömrün

ve işte üstündeki örtüyü

bir hışımla çeken rüzgârın tınısı

tanısı olmayan duyguların ve aşkın

değişime uğramış skalası

ön sözü umut iken

hayatın

son sözün de söylencesi iken

adeta hayallerinde saklı o mutlu sonun ibaresi

mademki bir şiire daha namzetti takriben

yıkılsa da taahhüdünü yerine getirmek adına

şiirin yerleşkesi

o tırnağın içinde saklandığı kadar bağrına bastığı

imgelerden taşan coşkunun

ve dalgalı ruhunun var mıydı sahi bir sahibi

elbet yüce Rabbinden başka

bir aşka bir de umuda b/andığı kadar

delişmen kalemini tek solukta çektiği kadar içine

vereceği son nefese kadar saklı tutacaktı

güncesini ve sevgiyle örtüşen bitimsiz nöbeti…

 


( Şairin Kılıcı... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 24.02.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu