Rüzgâr esse bugün,

Asabiyetimin ince tellerine deðiyor,

Gerilmiþ sinirlerim,

Beni benden alýp

Bir deliye devþiriyor.

Nem kapýyorum;

Tüm kurak iklimlerinden ömrümün,

Her bir ses beni delirtiyor,

Her bir bakýþ öfkemi ateþliyor

Ve her bir surat sanki benimle dalga geçiyor.

Ellerim çok mu çirkin

Yoksa þiþman herifin birisi miyim?

Bana mý bakýyor þu kibirli adam

Yoksa gidip duvarlarý mý yumruklasam?

Öfkemi derin nefeslerle soðutuyorum,

Ruhumun derinlerinde bir volkan,

Ha patladý ha patlayacak,

Adým gibi biliyorum.

Bir kapatma düðmem olsaydý,

Bu öfke patlamalarýnýn son bulsaydý,

Belki daha adil bir yaþamým olsaydý,

Asabiyetim yerini huzura bir býraksaydý.

Ýyi olurdu.