
Yaramıza merhem sürecekleri yok
saydık ta,
Tırnağımızı kırıldığında akan
kandan bile hızlı kaçanları baştacı yaptık.
Tek
kadeh şarapta, teselli niyetine kulp taktık fütursuzlarına olmayanın…
Kendimizden ve özümüzden ödün vererek…
İki kere söyleyene, en çok söyleyen inanır.
Ben her cümlemi neden çok kez kurdum peki?
Kimi neye inandırmak istedim diye soramam,
biliyorum çünkü
ben inanmak istedim,
en çok da kendime…
Çok
yorgunum,
Kendimi dinlemek için gücüm yok.
Ama sen anlatmak istersen,
Emin ol
Dinlememek için hiçbir sebebim yok.
Bir
ocakta demli çay kokusu
Bir de her an gelebilen deprem korkusu,
Hatay’ı ve hataları yıkmadan üzerime,
Ben giderim buralardan, dert etme,
Ben giderim tüm kalbimle,
Tüm benle ve benliğimle…