Yeşil yeşil gözlerini kırpmadan
Bakmıştı karanlığa...
Gözleri nemli, bakışları uzak,
Elleri titrek, dokunuşu yarım.
Aramızda aşılmaz bir duvar,
Kaderin çizdiği acı bir oyun.
Susardık, konuşamazdık.
Yıldızlar şahit, ay sırdaşımızdı,
Fısıldadığımız aşk yeminlerine.
Bahar çiçekleri bile solardı,
Ayrılığın soğuk nefesiyle.
Ağlardık, kahrolurduk.
Gizli buluşmalar, çalıntı anlar,
Gecenin karanlığında saklı öpücükler.
Her an yakalanma korkusu,
Aşkımızın üzerine çöken kara bulutlar.
Kaçaktık, saklanırdık.
Kaçış yok der miydi?
Zamanın durduğu saatler.
Tutsağıydık ebedi aşkımızın,
Bu zindandan nasıl çıkardık?
Alevlerde yanardık,
Gözlerimizde yaşlar kurumuş,
Dudaklarımız susmuş,
Bu acıya alıştık mı?
Nidanur Demirci
(
Bakmıştı Karanlığa başlıklı yazı
Mavidüş tarafından
4.03.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
