Online Üye
Online Ziyaretçi
CENNETTE SİGARA ARAYAN HOCA
Büyük müfessir, fıkıh alimi ve şeyhülislâm Ebussuud Efendi, Amerika kıtasının keşfinden sonra oradan getirilen , sonradan bütün dünyaya yayılan tütün alışkanlığı üzerine şiirsel olarak şu sözleri söyleyerek tütün içenleri kınamış:
“Bir acayip bid’at gelmiş cihana,
Aman ha değmesin ehl-i îmana!
Duhan diye isim vermişler ona,
Tütsü verir çıksın diye îmana!
Bazı imamlar nûş edip içerler,
İçip de mihraba niçin geçerler?
Melekler istikrâh edip kaçarlar,
Şikâyet ederler varıp Rahmân’a
Enbiyâdan hiçbir kimse içmedi
İçin diye tembih dahî etmedi
Seleften hiç kimse alıp-satmadı,
Ticareti haramdır bezirgâna...”
--------------------------
O günün şartlarında henüz sağlığa olan zararı yeterince bilinmeyip, fıkhi hükmü de ulema tarafından verilmediğinden sigaraya alışmış hem de çok sigara içen bir zat olan Şeyh Altıparmak Mehmed Efendi’nin ( Kendisi hem bir tarikat şeyhi hem de büyük fıkıh alimidir) eline bu şiir ulaşınca, manzûmenin yazılı olduğu kâğıdı çevirmiş o da arkasına şu dörtlüğü yazmış:
“Ey tütüne haramdır diyen ahmak,
Niçin haram olsun bir yeşil yaprak?
Tütün yetiştirmedi mi bu mukaddes toprak?
Haram olsaydı içer miydi Şeyh Altıparmak!?”
Bu dörtlüğü özel bir postayla Ebuussuud Efendi’ye göndermiş. O gece Şeyh Altıparmak Mehmed Efendi bir rüya görmüş:
Rüyasında kıyâmet kopmuş, hesaplar görülmüş, Şeyh Altıparmak da cennete girmeye hak kazananlar arasında cennete girmiş. Kendisine cennetteki yerini göstermişler, mükemmel ikramlar, yiyecekler, içecekler, tahtlar,koltuklar hazır... Geçmiş yerine kurulup oturmuş.
Tiryakilerin canı iki yerde çok sigara istermiş.
Biri; çok sıkıntılı anlarında.
Diğeri de çok huzurlu anlarında.
Altıparmak’ın da cennete varıp oturunca canı sigara istemiş. Hemen cebinden tabakasını çıkarmış, sigarayı sarmış, ağzına götürmüş, fakat yakmak için ateş yok.
Etraftakilere sormuş:
“–Bunu yakacağım, ateş yok mu?”
“–Yâ Şeyh! Biliyorsun burası cennet, cennette ateş olmaz. Bunu tutuşturmak istiyorsan, bir yol cehenneme gidiver!”
O an sigara içme arzusu o kadar kuvvetliymiş ki, Altıparmak elinde sigarası cennetten çıkmış ve cehennemde sigarayı yakıp tekrar cennetin kapısına yönelmiş.
Yine o çok özlediği dumanlar içerisinde cennetin kapısına varmış, ama bakmış ki, kapı kapanmış.
Kapıyı vurmuş. İçeriden seslenmişler:
“–Kim o?”
“–Ben Şeyh Altıparmak! Ben cennetlikler arasındayım! Açın kapıyı!”
“–Ne istiyorsun?”
“–Yerime geçmek istiyorum.”
“–Yâ Şeyh eğer cennete girmek istiyorsan, at ağzındaki ateşi, çünkü cennet ateş yeri değil!”
Şeyh Altıparmak bu cevabın sıkıntısı ile kan-ter içerisinde uykusundan uyanmış hemen abdest almış. Tövbe secdesine kapanıp,
«Tövbe yâ Rabbi, tövbe yâ Rabbi!..»
diye istiğfar etmiş, ondan sonra da;
«Hâlda hâldaşım,
sinde sindaşım,
tarikatta yoldaşım,
dünya ve âhirette kardaşım Ebussuud Efendi’ye»
diye başlayan bir mektup yazmış.
Mektubunda; «Size gönderdiğim berbat-nâmeden dolayı sizden özür diliyor, affınızı istirham ediyorum.» diye bu büyük âlimden bağışlanmasını dilemiş.
Bu olaydan sonra Şeyh Altıparmak bir daha sigara içmediği gibi müritlerini ve talebelerini de sigaradan men etmiş..
Bu illete hiç bulaşmamalı. Bulaşanlar da oruç vesilesiyle bu illetten kurtulmaya çalışmalı.
Rabbim en kısa zamanda ikrahını vererek kurtarsın inşaallah.