Elime bir matruşka verdiler.

"Bu senin servetin," dediler.

Daha sonra kapıyı gösterdiler.

Matruşkayı atıp gittim.

Matruşkadan matruşka çıktı.

Dilenci misali çalmadığım kapı kalmadı.

Kimse bana kapı açmadı.

Matruşkayı atıp geri geldim.

Matruşkadan bir matruşka daha!

“Sen misin geri gelen, hadi zindana!”

Zindanda dayanamadım o kadar acıya.

Matruşkayı atıp yana geçtim.

Elimde halen bir matruşka var.

Diğerlerinden farklı, canavar.

Elime yapışmış, beni yaralar.

Bunu nasıl atsam halen bilemedim.

Bu da atayım, son matruşka olsun

Çektiğim acılar bitsin, son bulsun...

abdullah konuksever