AŞKI  NAZARİYE   6 (Final)

Mübarek ramazan selamlıyor bu günde seni

Şu iftar vakitlerinin heyecanını duy Züleyha

Bir sahur kavuşması ısmarladım yüreğimden

Şimdi al ruhumu avuçlarına

Tam da alacakaranlık vaktinde

Hiçbir ırmağın yıkayamadığı sulardan

İlk insanın çamurundan sana adanacağım…

On bir havariyle birlikte semahtayım

Hz. İsa’yı uğurluyoruz gökyüzüne

Ama göremiyorum Züleyha ışığından

Sanki seni okumaya kıyamayan gözlerime mil çekildi

Diyorum ya aşkın için tarifsiz günahtayım

Oysa yaşamaya mahkûm edilen

Bir ceset taşıyor omuzlarım…

Ey kadim şehirlerin tahtının sahibi Züleyha

Yakup’un rüyalarında uyuyan Yusuf kokularıyla sar beni

Kanlı bir gömleğin düğmeleri gibi ilikle

Rumi’nin çilehanelerinde unut istersen

Yanağının birinde güneş uyusun diğerinde ay

Irmağımın üstünde raks et yakamozlar gibi

Ne olur kanlı bir bıçak olup

Saplanıp durma ciğerlerime…

Sen bilmez misin Züleyha

Kleopatra’nın kanına  musallat olan yılanın zehri

Tahire kıyan celladın baltasının ucundaki Zühre

Mümtaz Mahal’in doğurduğu on dördüncü çocuk benim

Benim Mecnun’un çiğnediği kumlar

Helen için fırlatılan oklar

Eva Braun’un sadece bir gün süren vuslatı

Sus  şimdi  Züleyha  sus

Susların, suskuların, gölgemi uyandırmasın…  

Ah Züleyha

Yüzündeki doğum lekesine adıyorum kendimi

Bakışlarından şahlanan mavi denizlere

Nefessiz dalıyorum

Affet beni Züleyha

Uçmaya gidiyorum…

Âdem Efiloğlu

28 Mart 2025

Saat.17.53